پرویز پرستویی گفت: قبل از پذیرش نقش مردمی‌بودن آن را می‌سنجم زیرا معتقد به هنر برای مردم هستم.

پرویز پرستویی گفت: قبل از پذیرش نقش مردمی‌بودن آن را می‌سنجم زیرا معتقد به هنر برای مردم هستم.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه خراسان، این بازیگر که شامگاه گذشته 14 آذر ماه در نشست نقد و بررسی فیلم «مهمان داریم» در محل سینما «هویزه» مشهد سخن می‌گفت در ادامه اظهار کرد: در مرحله بعد به درون خود نیز توجه می‌کنم تا انگیزه‌هایم را مورد ارزیابی قرار دهم و جایگاه خود را در آن نقش پیدا کنم تا بتوانم پیام اصلی اثر را به مخاطب منتقل کنم.

بازیگر فیلم «میهمان داریم» در بخش دیگری از سخنانش گفت: ای کاش هیچگاه جنگ روی نمی‌داد، زیرا ما به خاطر جنگ بسیاری از جوانان سرزمین‌مان را از دست دادیم و این موضوع بسیار دردآور و ناراحت‌کننده است.

‌وی با تاکید بر لزوم توجه به ارزش‌های والای دفاع مقدس تصریح کرد: متاسفانه در فضاهای امروزی بحث دفاع مقدس بسیار کمرنگ ‌شده است که این مساله‌ آسیبی مهم در زمینه تولید فیلم‌های این حوزه به شمار می‌رود.

‌پرستویی با بیان اینکه من بیشتر در آثاری ایفای نقش کرده‌ام که مربوط به وقایع بعد از دفاع مقدس است؛ عنوان کرد: دغدغه اصلی من در این زمینه این بود که مخاطب با خود فکر کند که آیا حق رشادت‌های رزمندگان ما ادا شده است و آیا ما توانسته‌ایم امانتدار خوبی برای حفظ حقایق جنگ باشیم یا خیر؟

این بازیگر سینما و تلویزیون خاطرنشان کرد: معیار حضور من در فیلم‌های حوزه دفاع مقدس ماهیت اینگونه آثار و فیلمنامه‌ قوی است.

‌بازیگر فیلم «مهمان داریم» در ادامه گفت: امروز من با دیدن زندگی جانبازان و خانواده شهدا بیشتر انگیزه بازی در فیلم‌های دفاع مقدس را پیدا می‌کنم بنابراین در هر کاری که بتوانم با سختی‌های زندگی این عزیزان را نشان می‌دهم زیرا آنان هشت سال برای این سرزمین جنگیدند و بعضی از آن‌ها امروز مشکلات سختی دارند ما وظیف داریم مشکلات آنها را به جامعه نشان دهیم.

وی افزود: به من در عرصه بازیگری نقد می‌شود که گزیده کار شده‌ام، اما من معتقدم باید گزیده‌کار باشم و هرکجا که این اثر گزیده خوب بود، وارد شوم.

پرستویی همچنین گفت: من اکثر اوقات در نقش یک جانباز یا رزمنده بازی کردم اما این برایم جذاب بود که این بار در نقش پدر سه شهید و یک جانباز بازی کنم و با بازی در «مهمان داریم» سختی‌های پدران و مادران شهدا و جانبازان که با رویای زندگی فرزندانشان زندگی می‌کنند را درک کردم.

انتهای پیام