دكتر محمدعلي اسلامي ندوشن در آرامگاه بوعلي سينا، درباره‌ي عشق از نظر ابن سينا گفت: كتاب رساله في ‌العشق ابن سينا با وجود حجم كمي كه دارد، از لحاظ كيفيت زنده‌ترين اثر اوست. اين رساله به گونه‌اي است كه مردم عادي هم مي‌توانند از آن استفاده كنند؛ چراكه عمومي‌ترين مساله‌اي كه براي بشر و تمام قوميت‌ها وجود داشته، مساله عشق بوده است. به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين ايران‌شناس و پژوهشگر ادبيات و فلسفه همچنين اظهار داشت: ابن سينا اولين كسي است كه به نحو بنيادين از عشق سخن به ميان آورده است و اين مساله را به طريقه‌ي عقلاني مطرح كرده؛ در حالي كه عرفا با يك جهش دروني عشق را فهميده‌اند و هدف خود را بر پايه‌ي آن مشخص كرده‌اند. وي گفت: ‌ابن سينا يك پايه‌ي بنيادين براي عشق در نظر گرفته و جسم را از قلم نيانداخته است. هدف او اين است كه مشخص كند در اين امر تا چه حد جسم سهيم است و تا چه حد، جان و روان دخيل مي‌باشد؛ در حالي كه عارفان همه به طرف جان مي‌روند و جسم را به دليل فاني بودنش، ناچيز مي‌شمارند. اسلامي ندوش گفت: ابن سينا با تاثير پذيري از افلاطون، در حالي كه روحانيت عشق را انكار نمي‌كند، جسم را سكوي پرتاب جان معرفي مي كند. او ادامه داد: بشر، زاييده‌ي هنجار است و ناهنجاري، زندگي او را مختل مي‌كند. هنگامي كه او از اعتدال خارج شود، به جاي نفع، زيان مي‌دهد و ناچار، به طرف هنجار و هماهنگي حركت مي‌كند و تكيه‌ي شيخ اين است كه انسان، طالب كمال مي‌باشد و عشق را براي رسيدن به كمال اتخاب مي‌كند و بيان مي‌دارد كه عشق يك مركب است؛ مركبي كه او را به مقصد مي‌رساند و تمام تلاش انسان اين است كه از طريق عشق به كمال برسد و كوشش در راه اين طريق او را به انسان كامل نزديك مي‌كند. ندوشن در پايان گفت: لازمه‌ي عشق اين است كه خودبيني انسان فرو بريزد و پهناوري روح و گذشت و ايثار جايگزين آن شود كه اين، والايي انديشه به انسان مي‌بخشد و او را از اسارت تن خلاص مي كند. انتهاي پيام