افشین علاء - شاعر - در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: متأسفانه در سال‌های اخیر در آیین‌های عزاداری، غلبه فضاهای ذکر مصیبت و مداحی بر وعظ و منبر دیده می‌شود، و اگرچه همه این‌ها واجب است اما همیشه جایگاه مداحان اهل بیت (ع) در ذیل مقام و جایگاه روحانیت و خطبا بوده و این سنتی است که باید حفظ شود.

او در ادامه تأکید کرد: این به معنی نادیده گرفتن اهمیت و شأن عزاداری امام حسین (ع) نیست و همچنان که امام خمینی (ره) فرموده‌اند: «این  محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه‌ داشته است». اما ابلاغ پیام عاشورا به همه نسل‌ها کاری است که امثال حضرت زینب (س) با خطبه‌های عاشورایی خود انجام دادند. علمای دین هم باید نقش محوری و اصلی را در این جریان داشته باشند و در این ایام به ابلاغ پیام عاشورا و انطباق آن با واقعیت‌های عصر حاضر بپردازند. بر همین اساس نوحه‌خوانی به عنوان بخشی از عزاداری باید در ذیل محافل عزاداری قرار گیرد.

علاء تصریح کرد: از سوی دیگر، در ادبیات ذاکران و مداحان و لحن آنان و پیام‌هایشان احساس می‌شود گاهی دچار ابتذال و سهل‌انگاری شده‌ایم و رسانه‌های عمومی هم به ترویج این فرهنگ دامن می‌زنند. ما در گذشته نه چندان دور ادبیات و اشعار آیینی و کهن فاخری را در این زمینه داشتیم که در فرهنگ کهن دینی ما ریشه داشت. اما امروزه برای جلب نظر مخاطب نسل جوان، هم برخی از دوستان حرکات و رفتارهای عجیب و غریبی در این مراسم از خود نشان می‌دهند و هم سبک و سیاقی را در این زمینه انتخاب می‌کنند که در واقع تعرض به ساحت بزرگان دین است.

این شاعر گفت: ما شاهد بودیم که در دهه محرم در حسینیه جماران وقتی حضرت امام (ره) عزاداری می‌کردند، مرحوم کوثری با چه متانت و منشی نوحه‌سرایی را با سخنرانی  توأم می‌کردند که همه را به گریستن وامی‌داشت. چرا این شیوه در حال منسوخ شدن است؟ فکر می‌کنم برای رفع آفتی که در این حوزه گریبان‌گیر ما شده است خود مداحان اهل بیت (ع) و پیرغلامان اباعبدالله (ع) باید چاره‌اندیشی کنند و نقدپذیر باشند و به تغییر دادن ذائقه نسل جوان بیندیشند.

انتهای پیام