به گزارش ایسنا، آقا سید جمال‌الدین رضوی از رزمندگان جان بر کف جنبش مشروطیت و از پرچم‌داران استقلال و آزادی ایران بود اما بعدها با پیدایش انحراف در این جنبش، کناره‌گیری کرده و سرانجام در سال 1336 هجری قمری چشم از جهان فرو بست. گفتنی است حسینیه آسد جمال(آقا سید جمال) قدمتی بالای صد سال دارد.

در دیواربه‌دیوار این حسینیه منزلی وجود دارد که وقف حسینیه آقا سید جمال شده و اگر حسینیه اصلی فضای کافی برای نشستن و عزاداری نداشته باشد از این منزل استفاده می‌شود.

این منزل سه طبقه‌ای که وقف حسینیه شده، هرسال  در 12 روز اول ماه محرم مملو از عاشقان امام حسین(ع) می‌شود و مردم متدین قزوینی در این حسینیه به عزاداری برای سید و سالار شهیدان می‌پردازند.

مراسم در حسینیه آقا سید جمال یکی از مکان‌هایی است که زنان قزوینی در 12 روز اول محرم هر صبح در آنجا تجمع کرده و به عزاداری می‌پردازند و این در حالی است که این مراسم از ساعت 6و نیم صبح آغاز شده و با ارائه سخنرانی، مداحی و سینه‌زنی ادامه پیدا می‌کند تا زمانی که گلبانگ اذان به گوش برسد.

این مراسم در روز تاسوعا و عاشورا با رنگ و لعاب خاصی برگزار می‌شود به این صورت که علاوه بر سخنرانی و مداحی تعدادی از هیئت‌های عزاداری نیز با نوای لبیک یا حسین(ع) وارد این حسینیه شده، ایستاده و سینه می‌زنند و با طنین یا حسین(ع) زنگار از قلب آدمی می‌زدایند آنگاه از حسینیه خارج شده و به سمت امام‌زاده حسین(ع) حرکت می‌کنند.
 
از سمت مسجد جامع که به این حسینیه نزدیک می‌شویم فروشندگانی را می‌بینیم که مشغول فروش استکان، نعلبکی، چای و خرما هستند چراکه می‌دانند حاجت‌داران معمولاً به حسینیه آقا سید جمال می‌روند و به‌عنوان تبرک چند حبه قند یا تعدادی استکان از این حسینیه به حالت گرو برمی‌دارند و پس از برآورده شدن حاجتشان استکان، چای، قوری، سماور یا قند خریداری کرده و به حسینیه برمی‌گردانند.

چند قدم که جلوتر می‌رویم و از کوچه‌های نسبتاً باریک عبور می‌کنیم صدای مداحی را از سمت ایستگاه‌های صلواتی می‌شنویم ایستگاه‌هایی که در کنار این حسینیه برپا شده است.

آدمی وقتی در روزهای تاسوعا و عاشورای حسینی وارد منزل کناری حسینیه آقا سید جمال که وقف این حسینیه است، می‌شود حس می‌کند دوباره متولد شده، مکانی معنوی که به‌اندازه خود حسینیه آرامش‌بخش است. با ورود به این حیاط نه‌چندان بزرگ زنان و مردانی در رفت‌وآمد دیده می‌شوند آن‌ها افرادی هستند که از شب پیش آبگوشت مخصوص را آماده کرده و پس از اقامه نماز این غذا را سرو می‌کنند. مردمانی خاکی و فروتن که با علاقه خاصی به خدمت‌گزاری مهمان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) مشغول هستند.

پس از آنکه گلبانگ اذان زده‌شده و نماز اقامه می‌شود درب منزل وقف‌شده به حسینیه بسته‌شده و در همین منزل آبگوشت نذری امام حسین(ع) سرو می‌شود.

زنان و کودکان بسیاری در پای این سفره می‌نشینند و پس از اتمام غذا جای خود را به سیلی دیگر از جمعیتی که پشت در ایستاده می‌دهند این جمعیت و صرف غذا از پس از نماز ظهر و عصر تا ساعت 3 بعدازظهر به صورت پیوسته ادامه دارد تا آنکه دیگ‌های بزرگ آبگوشت تمام‌شده و دیگر غذایی باقی نمانده است.

پس از صرف غذا درب‌های حسینیه هنوز باز است و مردم با نیت‌های خیر برای برآورده شدن حوائج خود، اقدام به تمیز کردن حسینیه می‌کنند برخی از زنان نیز به نیت برآورده شدن حاجت‌ها مواد اولیه آبگوشت روز عاشورا را پاک می‌کنند.

انتهای پیام