به گزارش ایسنا، خسوس خیل از جنجالی‌ترین روسای باشگاه اتلتیکومادرید محسوب می‌شد که در اواخر قرن بیستم در راس باشگاه مادریدی قرار داشت. او به خاطر صدای خاص و قاطعش مشهور بود و از این طریق به راحتی با سرمربیان خداحافظی می‌کرد. از طرفی مانوئل کاندا، رییس کومپوستلا بود و همچون خیل رفتار می کرد. می‌توان گفت که بدلی از رییس اتلتیکو بود که از ویژگی‌های خیل برخوردار نبود چون ریاست در اتلتیکو با ریاست در کومپوستلا فاصله زیادی داشت.

در سال ۱۹۹۰، باشگاه‌ها با تلویزیون به منظور حق پخش قراردادی هشت ساله بستند و در آن زمان (۱۹۹۶) با نزدیک شدن به پایان قراردادها باشگاه به دنبال امتیازهایی برای قرارداد بعدی بودند. در میان باشگاه ها بحث تقسیم کردن پول مطرح بود. تیم‌های بزرگ بیشترین سهم را می‌خواستند. باشگاه‌های کوچک‌تر موافق بودند که تیم‌های بزرگ پول بیشتری دریافت کنند اما بحث بر سر مقدار آن بود. در این شرایط لالیگا به چهار تیم کومپوستلا، دپورتیوو لاکرونیا، تنریف و والنسیا مظنون شد که قوانین را زیر پا گذاشتند و به دنبال امتیازهایی همچون رئال مادرید، بارسلونا و اتلتیکومادرید برای حق پخش تلویزیونی هستند. به همین خاطر مصاحبه های جنجالی در روزنامه‌ها منتشر شد  که سرآمد آنها صحبت‌های خیل و کاندا بود.

در این شرایط لالیگا جلسه ای را برگزار و همه روسای باشگاه ها را دعوت کرد. ده‌ها دوربین تلویزیونی عکاس و خبرنگار برای پوشش این مراسم آمده بودند. بیشتر خبرنگاران با دستگاه ضبط صدا آمده بودند. خیل به همراه دو محافظ خود آمده بود و خوسه گونسالس فیدالگو (سرمربی تیم)، کاندا را همراهی می کرد. آن‌ها هنوز وارد جلسه نشده بودند که خیل هنگام احوال‌پرسی با کاندا به او توهین کرد و القاب نامناسبی را به رییس باشگاه کومپوستلا نسبت داد. کاندا با جملات مشابه پاسخش را داد و به سمتش رفت. در آن لحظه فیدالگو با خیل روبه‌رو شد و با مشت به صورت خیل کوبید.

سپس محافظان خود را وارد ماجرا کردند و این درگیری، برای مدتی در مقابل دوربین‌ها ادامه داشت و طرفین به هم دائما توهین می‌کردند. رییس باشگاه کومپوستلا خیل را به ترسو بودن متهم کرد که محافظانش را برای حمایت وارد این درگیری کرد. به همین علت رییس اتلتیکو به کاندا پیشنهاد داد که در خیابان به تنهایی با هم روبه‌رو شوند. دوربین و میکروفون‌ها همه چیز را ثبت و ضبط کردند. این تصاویر در همه رسانه‌ها منتشر و تیتر اصلی روزنامه‌ها شد. شاید این بدترین تصویر در تاریخ فوتبال اسپانیا باشد. فدراسیون، خیل را تا ۱۵ ژوئن محروم کرد اما این موضوع برای رییس اتلتیکو اهمیت نداشت چون تیمش در آن فصل لالیگا و جام حذفی را فتح کرد و توانست فصل را به بهترین شکل ممکن به پایان برساند.

انتهای پیام