به گزارش ایسنا، این شاعر غزل‌سرا در جشن امضای مجموعه اشعار خود که در شهر کتاب مشهد برگزار شد با بیان این‌که شعر به طور ناگهانی در وجود شاعر رخنه پیدا می‌کند، اظهار کرد: به اعتقاد من هرشعری که درباره آن پیش‌اندیشی شود و شاعر درباره موضوعی که می‌خواهد شعر بگوید از قبل فکر کند که چه شعری بگوید این دیگر شعر نیست چرا که ناگهانی نیست.

او اضافه کرد: همچنین شعری که ناگهان به وجود می‌آید دلنشین‌تر است تا اینکه شاعر از پیش درباره آن‌چه می‌خواهد بنویسد پیش‌زمینه‌ای داشته باشد؛ این نوع شعر دیگر جالب و دلنشین نیست.

بهمنی با اشاره به علاقه‌مندی خود به این هنر و ادبیات در سنین خردسالی گفت: من در خانواده‌ای بزرگ شده‌ام که مرا با اشعار مولانا، حافظ سعدی و شاعران بزرگ آشنا کردند و این موضوع باعث شد که از همان خردسالی به شعر علاقه‌مند شوم.

این شاعر تاکید کرد: در واقع این نکته مهم را نباید فراموش کرد که تنها فردی که به من فهماند که من می‌توانم شعر بگویم، فریدن مشیری بود و تشویق‌های او بود که باعث شد من اولین شعر خود را در سن نه‌سالگی بگویم.

او با تاکید بر اینک‌ه شاعر در همه روزگاران وجود دارد چرا که شعر در همه روزگار وجود دارد، عنوان کرد: من معتقدم که ما باید خود را کاتب بدانیم زیرا ما نیستیم که شعر می‌گویم بلکه شعر است که به سراغ ما می‌آید.

این شاعر پیشکسوت با اشاره به این‌که دیده شدن یک شاعر تنها تظاهر آن شخص است و فقط دیده شدن در این امر کافی نیست، اضافه کرد: من خود را هیچ گاه شاعر ندانستم و معتقدم که هیچ شاعری هم در جهان وجود ندارد چرا که شاعر، کاتب شعر است نه این‌که شاعر باشد.

بهمنی خاطرنشان کرد: علت این‌که از روزگار قرون اولیه که ایران شاعران زیادی در خود دیده اما از این میان از گذشته تا کنون تنها ۱۰ نفر به عنوان شاعر ماندگار و شناخته‌شده هستند این است که گرچه دیوان‌های بسیاری از آن‌ها منتشر شده است اما هیچ یک از آن‌ها با روزگار ما هیچ‌گونه انس و سنخیتی ندارند.

این شاعر در پایان گفت: مردم نقش بسزایی در تشویق و روحیه هنرمندان دارند، و لطفی که مردم من دارند باعث می‌شود بیشتر شاعرتر شوم و از این هنر دور نشوم.

انتهای پیام