شهابالدین ارفعی، فارغالتحصیل دانشکده هنرهای زیبای تهران در حاشیه بازدید از این موزه در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: چندین سال پیش در خصوص احداث این موزه با بنده بهعنوان یکی از معماران علاقهمند به معماری بومی هرمزگان صحبت شد و طرحهای زیادی در این زمینه ارائه شد تا طرح فعلی نهایی شود اما متأسفانه بعد از نهایی شدن هم تغییراتی در آن به وجود آمد.
ارفعی با بیان اینکه بنیانگذاری این موزه یک تصمیم جمعی بوده و برای احداث آن افراد زیادی همکاری کردهاند، افزود: این موزه در سال 1386 تأسیس شد و مدیران اولیه میراث فرهنگی در استان هرمزگان و تهران تأثیر زیادی در ساخت آن داشتهاند. آقای محمد قاعدی، مدیرکل وقت میراث فرهنگی هرمزگان، مرحوم دکتر شیرازی در تهران، حاجآقا حیدری مهیار و بسیاری از افراد دیگر در بنیانگذاری این موزه بسیار مؤثر بودهاند.
طراح موزه مردمشناسی بندرعباس در خصوص تطابق موزه با شرایط اقلیمی و آب و هوایی و معماری بومی این منطقه، تصریح کرد: این ساختمان ازنظر نمای بیرونی با معماری بومی هرمزگان تطابق زیادی دارد اما از نظر اقلیم و آبوهوا تعامل چندانی با منطقه ندارد زیرا این ساختمان دارای یک فضای بسته است و اشیا با شرایط خاصی در آن نگهداری میشوند. بهطور کل در موزهها نمیتوانند با اقلیم و آبوهوا تعامل چندانی داشته باشند مگر اینکه به همان منظور احداثشده باشند.
ارفعی با اشاره به اینکه تنها من طراح این موزه نبودهام، بیان کرد: طراحی داخلی موزه مشارکتی بوده و فقط بخشهایی از آن را من طراحی کردهام. چیزی که اطمینان دارم من طراح آن نبودهام شیشههایی است که جلوی مجسمهها و اشیا قرارگرفته است اصولاً بنده با هر مانع فیزیکی در موزه مخالفم و فکر میکنم مردم باید در زمینهٔ حفظ آثار آموزش ببینند نه اینکه ما مانع فیزیکی ایجاد کنیم که هیچکس نتواند به آثار نزدیک شود. در طرح اولیه هم این قفل و زنجیرها، نردهها و موانع فیزیکی وجود نداشته است و اتاقهای نگهبانی در طبقه زیرین کافیشاپ، کتابخانه و رستوران بوده است.
این استاد معماری بابیان اینکه برخی از اقدامات فقط منظره موزه را مخدوش کردهاند و خاصیت چندانی ندارند، گفت: نظام بهرهبرداری باید به این مسائل توجه بیشتری داشته باشد. درب ورودی موزه یک فضای اجتماعی و مردمی است که آن را با یک نرده مسدود کردهاند و مردم نمیتوانند به ساختمان موزه دسترسی پیدا کنند همچین چیزی در معماری وجود ندارد و من اساس این کار را درک نمیکنم. از بیرون ساختمان روی پنجرهها شیشه نصبکردهاند که موجب از بین رفتن چوب پنجره میشود. درب ورودی داخلی که با معماری بومی هرمزگان هم همخوانی دارد نصبشده بود و نیازی به یک درب شیشهای دیگر نبود.
وی ادامه داد: طرح اولیه این موزه یک فضای آموزشی برای عموم بود، اگر به طراحی ساختمان توجه کنید در طبقه فوقانی یک گالری وجود دارد که قرار بود مرمت اشیا در آنجا انجام شود تا بازدیدکنندگان بتوانند مراحل فرآوری یک اثر را از زمان تحویل تا هنگامیکه در معرض نمایش قرار داده میشود را ببینند.
این طراح با اشاره به اهمیت محل احداث موزه مردمشناسی، عنوان کرد: این موزه در منطقه برکههای باران که از قبل از انقلاب به ثبت رسیده بود، احداثشده است. آبهای زیرسطحی در بندرعباس بالاآمده و بدون اینکه بارشی صورت گیرد برکهها پر آب میشوند، بایستی آب برکهها تخلیه شود، برنامههایی هم برای ایزوله کردن آب برکهها بود که فکر میکنم راکد ماند. ازنظر بنده ارزشمندتر از موزه محوطهی برکههای باران است و باید به این محوطه نیز توجه ویژهای داشته باشیم.
وی در پایان در خصوص میزان استقبال و رضایت مردم از موزه مردمشناسی، خاطرنشان کرد: این موزه تنها موزه بندرعباس است و طبیعتاً علاقهمندان به فرهنگ و تاریخ استان چارهای جز بازید از این مکان ندارند اما در واقع موزه مکانی است که باید هر روز و هرلحظه بازدیدکننده داشته باشد و یک محتوا و موضوع برای تحقق این مسئله کافی نیست؛ موضوعات و برنامهها باید تغییر کنند تا مردم تمایل داشته باشند مرتباً از موزه دیدن کنند. امیدوارم بهزودی این اصلاحات انجام شود تا موزه تکامل پیدا کند و مردم رضایت بیشتری داشته باشند.
انتهای پیام
نظرات