یه گزارش ایسنا، سخنان  زهرا ارشادی به شرح زیر است:

بیش از 10 سال است که مردم سوریه از یکی از بزرگترین مشکلات بشردوستانه در جهان رنج می‌برند. اما آنگونه که سوریها و فعالان بشردوستانه در سفر اخیر گریفیتس معاون امور بشردوستانه دبیرکل به سوریه به وی گفته اند، متاسفانه «مردم اکنون بیش از هر زمان دیگری رنج می برند».

برای رسیدگی به این وضعیت وخیم، جامعه بین المللی دارای مسئولیت جدی سیاسی و اخلاقی است.

سفر معاون امور بشردوستانه دبیرکل سازمان ملل برای کسب اطلاعات دست اول و ارزیابی واقعی از وضعیت بشردوستانه در سوریه، یک اقدام مثبت بود و رضایت وی از گفتگوهایش با مقامات سوریه و اقدامات متعاقب آن، از جمله انجام اولین عملیات بشردوستانه به شمال غرب سوریه از سال ۲۰۱۷ تاکنون، مایه امیدواری است.

ما تمام تلاشها در این زمینه، از جمله اقدامات دولت سوریه و همکاری نهادهای بشردوستانه، و همچنین فداکاری یک سرباز سوری را که هنگام پاکسازی جاده برای کاروان بشردوستانه جان خود را بر اثر انفجار مین از دست داد، ارج می نهیم.

انتقال کمک های بشردوستانه به درعا با همکاری دولت سوریه نیز رخداد مهمی است.

همانطور که نهادهای بشردوستانه به معاون امور بشردوستانه دبیرکل سازمان ملل گفته اند، وضعیت بشردوستانه و اقتصادی اجتماعی رو به وخامت بوده و «ارائه کمک برای بهبود خدمات اساسی» یک نیاز فوری است.

این امر بر اهمیت اجرای کامل و مؤثر قطعنامه ۲۵۸۵ که طبق آن شورای امنیت از  همه کشورها خواسته است «گامهای عملی برای رسیدگی به نیازهای فوری مردم سوریه بردارند»، تأکید می کند.

شورا همچنین طی آن قطعنامه تأکید کرده است که اینگونه اقدامات باید شامل حمایت از «ترمیم سریع تأسیسات آب، بهداشت، درمان، آموزش و سرپناه» نیز باشد.

در این زمینه، ما از اظهارات معاون امور بشردوستانه دبیرکل سازمان ملل مبنی بر لزوم افزایش چشمگیر در تأمین مالی اینگونه طرحها استقبال می کنیم.

با این حال، این اظهارات وی که «نیازها در سوریه همچنان در حال رشد است در حالی که بودجه همچنان کاهش می یابد»، مایه ناامیدی است. این بدان معناست که کمک های مالی برای فعالیتهای بشردوستانه در سوریه باید افزایش یابد.
اما این به تنهایی کافی نیست. بنابراین، باید تلاشها درباره طرحهای ترمیم سریع و بازسازی افزایش یافته و تسریع شود؛ تحریمهای یک جانبه که نقش ویرانگری در تشدید وضعیت بشردوستانه دارند، باید فوراً و کاملاً لغو شوند؛ غارت نفت و ثروت سوریه باید متوقف گردد؛ آب نباید به عنوان سلاح استفاده شود؛ و بازگشت پناهندگان و آوارگان باید تسهیل شود.
تلاشهای بیشتری نیز باید صورت گیرد تا اطمینان حاصل شود که سوریها دیگر به کمکهای بشردوستانه نیازی نداشته باشند.

راه حل نهایی البته پایان دادن به درگیری، خروج کامل تمام نیروهای خارجی ناخوانده، شکست دادن تروریستها و تضمین تمامیت ارضی، وحدت و استقلال سیاسی سوریه است.

امیدواریم تحولات مثبت اخیر در نتیجه هماهنگی و همکاری دولت سوریه و نهادهای بشردوستانه نتایج بیشتری در پی داشته و رویکردهای مبتنی بر رویارویی را به همکاری مبدل سازد.

داستان تکان دهنده ای که گریفیتس، از یک پسر چهار ساله سوری دارای سرطان خون و تحت درمان در درمانگاهی روستائی در حلب که فاقد برق، آب لوله کشی و دارو است، نقل کرده، تنها یک نمونه از مشکلات روزانه بسیاری از سوریها است. ما نباید این ملت پرافتخار را تنها رها کنیم؛ ما نباید آنها را ناامید سازیم.

همانند گذشته، ایران به کمک به مردم و دولت سوریه برای غلبه بر چالش هایی که با آن مواجه هستند، ادامه خواهد داد.

انتهای پیام