این ویژگیِ تماشاگرِ گروه سنی خردسال است. برخلاف باور عمومی، ساخت اثر هنری در قالب تئاتر یا فیلم برای این گروه سنی بسیار دشوار است زیرا هنرمند علاوه بر رعایت وجوه هنری، باید روانشناسی این گروه سنی را بداند.
سعید زینالعابدینی اما کارگردانی است که تاکنون چند نمایش برای خردسالان روی صحنه برده و این روزها هم نمایش «قیچی که دنبال کار میگشت» را در سالن شهرزاد اجرا میکند.
او در گفتگو با ایسنا توضیحاتی درباره دشواریهای کار برای گروه سنی خردسال ارایه میدهد و آرزو میکند که تا چند سال آینده پردیسهای تئاتر کودک در جای جای شهر فعال باشند.
زینالعابدینی درباره سختی کار برای مخاطب خردسال میگوید: برای اجرای این نمایش به سختی و آسانی کار فکر نکردم. آنچه مرا مجاب کرد که این نمایش را برای خردسالان اجرا کنم، این است که قصه این کتاب، مناسب این گروه سنی بود. هرچند اصل قصه برای مخاطبان کودک است ولی در گفتگویی که با آقای محمدحسین ناصربخت، نویسنده کتاب داشتیم، به این نتیجه رسیدیم که اجرای این کار برای خردسالان بهتر است.
او که از دنیای تئاتر بزرگسال به دنیای تئاتر کودکان آمده است، ادامه میدهد: کار برای مخاطبان خردسال، کودک و نوجوان بسیار سخت است و حتما باید به روانشناسی این گروههای سنی آشنایی کافی داشته باشید و به هیچ وجه این گونه نیست که تئاتر کودک، مقدمهای برای ورود به تئاتر بزرگسال باشد.
این کارگردان اضافه میکند: تماشاگر خردسال اصلا تعارف ندارد. کافی است لحظهای غفلت کنید، به سرعت با پدر یا مادر یا دوستی که کنارش نشسته، شروع به گفتگو میکند. این گروه سنی دنبال لذت، سرگرمی و تکرار است. ضمن اینکه تحمل تماشای اجرای طولانی مدت را ندارد. به همین دلیل ۲۰ دقیقه اول اجرای نمایش ما به بازی با تماشاگران خردسال اختصاص دارد. بازیهایی که البته به اجرا مرتبط است و به این ترتیب تماشاگر خردسال را آرام آرام وارد جهان نمایش میکنیم.
زینالعابدینی درباره اجرای این نمایش در سالن شهرزاد که مکان تخصصی اجرای تئاتر کودک نیست، توضیح میدهد: اتفاق خوبی است. امیدوارم تماشاخانههای دیگر هم به این کار ترغیب شوند. برای شروع، اجرای نمایشهای کودک در سالنهای تئاتر بزرگسال خوب است. اما ایدهآل ما این است که چند پردیس برای کار کودک داشته باشیم با این همه، در حال حاضر، واقعیت روزگار، چیز دیگری است و باید روی زمینی سفت بایستیم و بر اساس واقعیتهای موجود کار کنیم.
او با اشاره به تفاوت قواعد اجرای تئاتر در سالنهای دولتی و خصوصی ادامه میدهد: سالن خصوصی، ناچاریهایی دارد که باید رعایت کرد اما همین که در این سالنها کار کودک اجرا میشود، خوب است. امیدوارم به این سمت برویم که سالنهای تخصصی تئاتر کودک در نقاط گوناگون شهر ساخته شوند و اطمینان دارم که این اتفاق تا چند سال دیگر رخ خواهد داد و بسیاری تماشاخانههای خصوصی تشویق میشوند که اجرای نمایشهای کودک را در برنامه خود بگنجانند.
این کارگردان در عین حال از اتفاقی نگرانکننده هم سخن میگوید: نکته نگرانکننده این است که نباید به بهانه فروش بیشتر، از ارزشهای کار کودک غافل بود بلکه هنرمندان تئاتر کودک باید سختگیرانه به کار خود نگاه کنند.
او در پاسخ به این پرسش که بعد از فروکش کردن کرونا، خانوادهها چقدر تمایل دارند کودکان خود را به تئاتر بیاورند، توضیح میدهد: این اعتمادسازی رخ داده. البته به تماشاخانه هم وابسته است. به عنوان نمونه کانون پرورش فکری، همیشه مخاطبان خود را دارد که به آن اعتماد میکنند. بعد از فروکش کردن کرونا شاهد استقبال تماشاگران هستیم . خوشبختانه با اجرای چند نمایش کودک در سالن شهرزاد، این سالن به مکانی شناخته شده برای خانوادهها تبدیل شده است و امیدوارم استمرار اجرای آثار کودک، موجب رونق بیشتر این نمایشها در این مجموعه شود.
زینالعابدینی با قدردانی از گروه اجرایی نمایش خود میگوید: این نمایش حاصل کار گروهی است که همواره در کنارم بودهاند و از همکاری با آنان بسیار خوشحالم.
نمایش «قیچی که دنبال کار میگشت» نوشته محمد حسین ناصربخت است که با کارگردانی سعید زینالعابدینی ویژه تماشاگران خردسال و کودک هر روز ساعت ۱۷ در سالن شهرزاد روی صحنه میرود.
انتهای پیام