شاپور زردموی، در گفت و گو با ایسنا با اشاره به شکافهای اجتماعی موجود در سالهای اخیر اظهار کرد: پیش از جنگ ۱۲ روزه اخیر، فضای رسانهای و اجتماعی کشور درگیر شکافهایی بود که برخی جریانها، چه داخلی و چه خارجی، به آن دامن میزدند. این شکافها نهتنها ترمیم نشد، بلکه به عنوان ابزاری برای تقابل و تفرقه استفاده میشد.
زردموی با اشاره به سیاست تحریمهای غرب، آن را یکی از عوامل اصلی ایجاد فشار اقتصادی و اجتماعی در جامعه دانست و افزود: در کتاب هنر تحریمها که به فارسی ترجمه شده، به صراحت گفته میشود هدف این تحریمها، مختلکردن نظام تصمیمگیری اقتصادی ایران و ایجاد نارضایتی در میان مردم است. این فشارها بهگونهای طراحی شدهاند که مردم را به مرز نارضایتی و اعتراض برسانند.
این جامعهشناس ادامه داد: با این حال، مردم ایران در مواجهه با تهدیدات اخیر، نهتنها دچار فروپاشی نشدند بلکه گامی به سوی حاکمیت برداشتند. اکنون که مردم در این آزمون، همبستگی خود را نشان دادند، وظیفه حاکمیت است که پاسخ این اعتماد را بدهد.
وی افزود: در این مقطع، همه دستگاهها و نهادها، بهویژه رسانهها باید از پرداختن به اختلافات گذشته پرهیز کنند و بر اشتراکات و نقاط پیوند تأکید کنند. تنوع فرهنگی، دینی و اجتماعی مردم ایران باید به رسمیت شناخته شود و بهعنوان سرمایهای برای تقویت همبستگی ملی مورد توجه قرار گیرد.
زردموی همچنین با تأکید بر اهمیت «جنگ روایتها» تصریح کرد: مردم باید فرصت داشته باشند روایت خود از واقعیتهای جنگ را بیان کنند؛ از خانوادههای شهدا تا آسیبدیدگان بمبارانها. این روایتها نهتنها در عرصه داخلی، بلکه در سطح جهانی نیز میتواند چهره واقعی جنگ را نشان دهد.
این جامعهشناس خاطرنشان کرد: فرصتی نادر برای بازسازی سرمایه اجتماعی فراهم شده و اکنون حاکمیت باید پاسخ مثبتی به این همراهی مردم بدهد. این مسیر میتواند منجر به افزایش اعتماد عمومی و تقویت همبستگی اجتماعی شود.
انتهای پیام