بیش از یک قرن است که مردم دین‌مدار نوش‌آباد در عصر یازدهمین روز از محرم، به سنت دیرین، واقعه عاشورای حسینی را در قالب تعزیه به نمایش نسل‌ها و عصرها می‌گذارند.

آیین سنتی و مذهبی خیمه‌برداری، بازآفرینی شهادت امام حسین در ظهر عاشورا و وقایع پس از آن است.  

با شهادت سیدالشهدا، لشکریان یزید، آنان که سواره‌اند، پیکر شهدا را به زیر سم اسب می‌گیرند و آنان که پیاده‌اند، با نیزه و سنگ بر پیکر شهدا می‌زنند و انبوهی دیگر نیز زنان و کودکان حرم را با تازیانه می‌نوازند و خیمه‌ها به آتش می‌کشند.

آن هنگام که آتش خیمه‌ها نشست، جماعتی که سر و روی خود را با پارچه سیاه پوشانده‌اند و تکه‌هایی از چوب نی را از بالای سر برهم می‌زنند و به میدان می‌آیند، می‌گریند و می‌گردند و می‌گویند: «ای خیل عرب، خیل عرب، حرمت از این کشته بدارید / هرچند شهید است، غریب است، به خاکش بسپارید»

اینان، حماسه زنان بنی اسد را باز آفرینی می‌کنند که به یاری میهمان کربلا آمدند. 

انتهای پیام