به گزارش ایسنا، منصور سلطانی‌فرد در شهر ملایر متولد شد که بعدها نامش در زمره سربازان ولایت و مدافعان وطن ماندگار شد. سرهنگ  منصور سلطانی‌فرد از همان دوران جوانی با اخلاق نیکو، ایمان راسخ و لبخند همیشگی‌اش شناخته می‌شد؛ مردی که هرکس او را می‌شناخت از بزرگواری و خلوص نیتش می‌گفت.

نماز برای او ستون زندگی بود و حتی یک‌بار هم آن را قضا نکرد. هر سال پیشواز ماه مبارک رمضان را با روزه‌داری آغاز می‌کرد و حتی در روزهای سخت بدون این‌که دیگران متوجه شوند، روزه می‌گرفت و دلش را با یاد خدا آرام می‌ساخت. همیشه شاکر بود و در سخت‌ترین مشکلات نور امید و خیر را می‌دید و می‌گفت:

«خدا برای بنده‌هایش جز خیر نمی‌خواهد.»

منصور دستی شفاگر برای تعمیر وسایل داشت؛ چه در خانه و چه در محل کار. هر چیزی که خراب می‌شد تا او دست به کار می‌شد درست می‌شد. اما آنچه کارهایش را ارزشمندتر می‌کر روحیه خدمت بی‌منت او بود. برای دیگران کاری می‌کرد و حتی یک تشکر هم نمی‌خواست، چون باور داشت خوبی پیش خدا گم نمی‌شود.

او عاشق خانواده بود؛ پدری مهربان، همسری فداکار و فرزندی دلسوز برای مادرش. احترام به والدین را از واجبات می‌دانست.

سرانجام، این مرد مؤمن، متواضع، مهربان و فنی در ۲۴ خرداد ۱۴۰۴، هنگام انجام وظیفه مقدسش در گروه پدافند هوایی خنداب  در حملات ناجوانمردانه دشمن صهیونیستی بال‌های شهادت گشود و به معبودش پیوست. پیکر مطهرش در گلزار شهدای ملایر آرام گرفت و نامش تا ابد در کنار مردان بزرگ این دیار جاودانه ماند.

همسر این شهید بزرگوار، امروز با وجود دلتنگی‌های فراوان، سربلند و پرافتخار می‌گوید:

«عزیزم، شهادتت مبارک… تو مردی بودی که خدا را در تمام لحظه‌های زندگیت حاضر می‌دیدی و خداوند هم تو را به بهترین جایگاه رساند.»

انتهای پیام