کوچههای روستای «ملاحسن» خراسان شمالی پر از صدای کوبیدن خوشهها بر سنگ و بوی گیاه خشکشده است؛ روستایی که هر خانهاش کارگاهی کوچک و زنان و مردانش با هنر دست، معیشت خود را از میان خرمنهای جارو به دست میآورند. این روستا حدود ۴۰۰ خانوار دارد که ۷۰ درصد از آن به این حرفه مشغول هستند و اگر اهل کار باشی تقریبا بهانهای برای بیکاری در این روستا وجود ندارد.