روایت او، ترکیبی است از لطافت مادرانه، استواری زنانه، و ایمان به الگویی جاودانه چون حضرت فاطمه زهرا (س). این گفت‌وگو بیش از آنکه پاسخ به پرسش‌ها باشد، سفری است به درون قلب مادری که هر لحظه‌اش با عشق، امید و مسئولیت معنا یافته است.

سودابه داوران به ایسنا می‌گوید: تعادل میان زن پژوهشگر و فعال اجتماعی بودن و مادر بودن برایش سفری است که هر روز لایه‌ای تازه از آن آشکار می‌شود. مادری را ناب‌ترین و بی‌بدیل‌ترین حس زندگی می‌داند، حسی که نه قابل توصیف است و نه جایگزینی دارد. وقتی مادر شد، قلبش گنجایشی پیدا کرد که پیش‌تر نمی‌شناخت. حضور پسرش در زندگی‌اش، جهان را روشن‌تر و انسانی‌تر نشان داد و مادر بودن او را هم قوی‌تر کرد و هم ژرف‌تر؛ قوی‌تر، چون انسانی در این دنیا به عشق و ایستادگی‌اش تکیه داشت، و ژرف‌تر، چون مادرانگی زن را به لطیف‌ترین بخش وجودش پیوند می‌دهد. گاهی این تجربه او را آسیب‌پذیرتر می‌کرد، اما همان لحظات منبع بزرگ‌ترین قدرت و انگیزه‌اش بودند. برای او، مادر بودن یعنی داشتن یک دلیل همیشگی برای ادامه دادن، بهتر شدن و زیباتر دیدن دنیا.

وی با لحنی پر از احساس خطاب به زنانی که هنوز مادر نشده‌اند یا تازه مادر شده‌اند می‌گوید: گاهی زندگی فرصت‌هایی دارد که تا تجربه‌شان نکنی، معنای عمیقشان را نمی‌فهمی. مادری یکی از همان لحظه‌هاست؛ لحظه‌ای که انگار بخشی از وجودت بیرون از تو شروع به تپیدن می‌کند. این مسیر همیشه آسان نیست، اما حقیقتاً یکی از لطیف‌ترین و پربارترین شکل‌های رشد روحی یک زن است. اگر روزی دلتان لرزید، اگر قلبتان بهانه خواست، به این دعوت آرام زندگی فکر کنید. دعوتی که می‌تواند معنای تازه‌ای به بودنِ شما بدهد.

وی ادامه می‌دهد: زنانی که تازه مادر شده‌اند پا به دنیای دیگری گذاشته‌اند؛ با هر لبخند کوچک، هر نفس گرم و هر آغوش خسته، می‌فهمند که مادری فقط یک عنوان نیست، بلکه یک تولد دوباره است؛ تولد زنی مهربان‌تر، صبورتر و روشن‌تر. مسیرشان شاید دشوار باشد، اما پاداشش عشق بی‌قید و شرطی است که هیچ چیز با آن برابری نمی‌کند.

داوران در بخشی از سخنانش لحظه‌ جاودانه از مادر بودن را چنین روایت می‌کند: لحظه‌ی تولدت، اولین نفس و نگاه و لبخندت، سرآغاز روشنایی من بود. اولین قدم‌هایت، لرزان و کوتاه، و من پر از عشق و حیرت، تماشاگر هر گام تو. قبولیت در پزشکی، صدای تلاش‌های شبانه‌ات، و روزی که در لباس دامادی ایستادی، چشمانم پر غرور، دلم پر از شور. قبولیت در تخصص، ثمره‌ی سال‌ها صبر و ایمان، و من، از اولین نگاه تا امروز، شاهد بالیدن و تحقق رؤیاهایت، همیشه در کنارت خواهم بود.

وی با اشاره به جایگاه حضرت فاطمه زهرا (س) می‌گوید: حضرت زهرا(س) تجلی یک هماهنگی زیبا میان نقش‌های متعدد است؛ هم مادر، هم همسر، هم فعال اجتماعی و هم بانویی با عمق معنوی و عرفانی. در روزگاری که زنان گاهی مجبورند میان نقش‌ها یکی را انتخاب کنند، ایشان به ما می‌آموزند کمال واقعی در جمع کردن نقش‌ها با حکمت است، نه حذف آنها. تقارن روز زن و روز مادر با تولد بانویی چون حضرت زهرا، در هیچ سرزمینی و در هیچ دوره‌ای از تاریخ، تا این اندازه عمیق و الهام‌بخش نبوده است

وی  باور دارد که پیام حضرت زهرا (س) این است که زن می‌تواند هم در خانواده و هم در جامعه نقش‌آفرین باشد، به‌شرط اینکه ریشه‌هایش در اخلاق، کرامت و معنویت عمیق باشد.

این بانوی نخبه همچنین درباره هویت زن ایرانی می‌گوید: زن ایرانی همیشه آمیزه‌ای از ریشه‌های عمیق سنتی، خانواده‌دوستی و ایثار، در کنار جسارت حضور در علم، مدیریت، هنر و مسئولیت‌های اجتماعی بوده است. در سال‌های اخیر زنان ایرانی در عرصه‌های مختلف پیشرفت چشمگیری داشته‌اند؛ از دانشگاه‌ها و پژوهش‌های پیشرفته گرفته تا کارآفرینی، فناوری، نشر علم در مجامع بین‌المللی و حضور در بخش سلامت و درمان. زنان ایرانی امروز تصویری نو و قابل احترام از زن مسلمانِ توانمند، فرهیخته و اثرگذار به جهان نشان داده‌اند.

وی گفت: زن می‌تواند هم متدین باشد و هم پیشرو، هم خانواده‌محور باشد و هم فعال و اثرگذار در جامعه. زن مدیر خانه است و محبت همسر و احترام به زندگی خانوادگی از حقوق اصلی زن در خانه است.

وی تصویری روشن از زن ایرانی امروز ترسیم می‌کند؛ زنی که هم در عرصه‌های علمی و اجتماعی نقش‌آفرین است و هم در جایگاه مادر، سرچشمه‌ای از عشق و امید. سخنان او نشان می‌دهد که مادر بودن نه مانعی برای پیشرفت، بلکه نیرویی برای تعالی است، نیرویی که زن را به ژرف‌ترین بخش وجودش پیوند می‌دهد و او را در مسیر خدمت به خانواده، جامعه و جهان استوارتر می‌سازد.

روایت پروفسور داوران، یادآور این حقیقت است که مادرانگی می‌تواند سرچشمه‌ای برای شکوفایی فردی و اجتماعی باشد؛ تجربه‌ای که جهان را روشن‌تر و انسانی‌تر می‌کند.

بر اساس این گزارش، سودابه داوران استاد شیمی و محقق اهل تبریز است. او به عنوان یکی از برندگان چهارمین دوره جایزه کمک به علوم و فناوری نانو در سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) برگزیده و مدال طی مراسمی در مقر یونسکو واقع در پاریس به او اهدا شد.

وی مدیر دپارتمان نانوفناوری پزشکی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تبریز و استاد بیومواد دارویی و نانوتکنولوژی دارویی این دانشگاه است.

انتهای پیام