زینب نوری در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: از سال ۱۳۹۹ فعالیت خود را در عرصه خوشنویسی آغاز کردهام و در سال ۱۴۰۳ موفق به دریافت مدرک «ممتاز کامل» از انجمن خوشنویسان ایران شدم. این دستاورد نتیجه سالها تلاش و بهرهگیری از آموزش استادان برجسته این هنر است.
وی با اشاره به برگزاری نخستین نمایشگاه انفرادی خود افزود: تشویق یکی از استادانم انگیزه اصلی برپایی این نمایشگاه بود. این مجموعه برای من اهمیت ویژهای داشت، چراکه فرصتی فراهم کرد تا مسیر رشد هنریام از دوره مقدماتی تا مرحله فوقممتاز به نمایش گذاشته شود.
نوری بیان کرد: نمایشگاه «همچنان» نماد استمرار و وفاداری به مسیر هنری است. «همچنان» برای من یعنی ادامه دادن؛ یعنی هنوز در حال تجربه، آموختن و ارادتورزی به خط هستم. باور دارم که زیباترین عنصر هنر، تداوم آن است، نه موفقیتهای لحظهای. هر نمایشگاه فرصتی است برای نشان دادن این حقیقت که هنر یک سفر طولانی و پیوسته است و نه مقصدی کوتاه. از اینرو، مسیر هنر باید همواره ادامه یابد.
این هنرمند خوشنویس درباره موضوعات و قالبهای نوشتاری آثار خود گفت: مضامین بهکار رفته در آثار بسیار متنوع است. در این خطوط میتوان حکمت آموزنده گلستان سعدی، اندیشههای خیام، مفاهیم قرآنی در کنار اشعار حافظ، ارادت به امام حسین(ع) و لحظات عاشقانه شاملو را مشاهده کرد.
وی درباره تکنیکهای بهکاررفته در این مجموعه افزود: تلاش اصلی در این نمایشگاه، نمایش انعطافپذیری خط نستعلیق بود. با حفظ اصالت و زیبایی کلاسیک قلم، سعی شده است این خط برای بیان احساسات و مفاهیم معاصر آماده شود.
نوری خاطرنشان کرد: دوست دارم مخاطب هنگام تماشای آثار بتواند لحظهای از شتاب زندگی دور شود و با خط آرامش بگیرد. اگر هنر من باعث شود فردی به استمرار و پیگیری در مسیر زندگیاش فکر کند، احساس میکنم به هدف خود رسیدهام؛ چراکه هنر زمانی معنا پیدا میکند که بتواند با مخاطب ارتباطی عمیق برقرار کند.
عضو انجمن خوشنویسان مشهد درباره چالشهای مسیر هنری خود گفت: بزرگترین دشواری من این بود که در مسیر نوآوری، از اصول و قواعد خوشنویسی فاصله نگیرم. زمانی که هنرمند میخواهد خلاق باشد، همیشه این دغدغه وجود دارد که از اصل کار دور شود. هدف من این بود که نوآوری از دل سنت بجوشد، نه اینکه صرفاً برای متفاوت بودن، شکل غیرطبیعی به خود بگیرد.
وی با اشاره به جایگاه خوشنویسی در جامعه امروز اظهار کرد: خوشنویسی در دنیای پرسرعت امروز به نوعی پناهگاه مردم تبدیل شده است. انسان امروز در میان فناوری و سرعت، به دنبال زیباییهای واقعی و دستساز است. خوشنویسی همان اصالت و آرامشی را دارد که بسیاری از هنرهای دیگر از دست دادهاند. اگر بتوانیم این هنر را با زبان امروز معرفی کنیم، جایگاه آن در جامعه ارتقا خواهد یافت.
انتهای پیام