اصغر فلاح‌زاده، مدیر آموزگار دبستان چند پایه روستای هریس شهرستان مرند است که در حین زنگ ورزش، دچار پارگی صد در صد رباط و مینیسک زانوی راست شده و به علت محدودیت حرکتی ناشی از آن و ناتوانی از انجام اعمال روزه مره، مجبور به عمل جراحی شده است.

او، معلمی را نه تنها شغل، که تکلیفی برای خودش می‌داند و می‌گوید: علاوه بر اینکه معلمی را وظیفه خود می‌دانم، این حرفه مقدس را امری انسانی و تکلیفی الهی هم تلقی می‌کنم و این دیدگاه، مسئولیت خطیرم را در مقابل کودکان معصومی که با آن‌ها به عنوان دانش‌آموز، سر و کار دارم، سنگین‌تر هم می‌کند.

او با تبیین احساسش پس از این حادثه و اقدام ایثارگرانه‌اش به ایسنا بیان می‌کند: با وجود سختی‌های پس از این اتفاق، یک روز هم اجازه ندادم آموزش، تعطیل شود و عمل جراحی را به وقتی موکول کردم که به فرایند آموزش، لطمه نخورد، اما وقت عمل برای شهریور ماه جور شد و بنده با وجود توصیه اکید پزشک برای استراحت و برای اینکه کلاسم بدون معلم و خالی نماند، از استراحت پزشکی که برای بهبودم لازم بود، صرف نظر کردم.

فلاح‌زاده، با زانوی آسیب دیده‌ و بسته و سه ماه پس از جراحی، روزی دو ساعت رانندگی می‌کند تا به مدرسه برسد و به بچه‌های چشم به راه، آموزش دهد، ادامه می‌دهد: دوست نداشتم حالا که خودم آسیب دیده بودم، بچه‌ها هم از نظر آموزشی آسیبی ببینند و از درس، عقب بمانند. با وجود اینکه رانندگی در مسافت‌های طولانی هم برایم بسیار سخت است، اما این سختی را هم به خاطر بچه‌ها تحمل می‌کنم.

این مدیر آموزگار ایثارگر از ساعت پنج و نیم صبح و به دلیل رانندگی با سرعت کم و محدودیت حرکتی، قبل از اینکه آفتاب از خواب بیدار شود، از خانه به سمت مدرسه راه می‌افتد تا سر وقت به مدرسه برسد و رانندگی در مسیر سنگلاخی، شیبدار و کوهستانی روستا، کار را سخت‌تر هم می‌کند.

او می‌گوید: محدودیت حرکتی تاثیر چندانی بر نحوه تعامل او با دانش‌آموزان نگذاشته؛ چرا که بچه‌ها را انگیزه‌ای برای حضور در مدرسه می‌دانم و همین هم باعث شد تا آسیب‌دیدگی، خللی در کارم ایجاد نکند. 

فلاح‌زاده با تبیین احساسات و واکنش دانش‌آموزان به حادثه‌ای که برای معلمشان، اتفاق افتاده است، می‌گوید: دانش‌آموزانم از این اتفاق ناراحت بودند و مراعات من را می‌کنند. این اتفاق، جز زنگ ورزش که دیگر توانایی همبازی شدن با آن‌ها را نداشتم، تاثیر دیگری بر روی تدریس و تعاملم با بچه‌ها نگذاشته است.

او ادامه می‌دهد: بچه‌ها در ابتدا خودشان را به خاطر این حادثه سرزنش می‌کردند و می‌گفتند اگر با ما بازی نمی‌کردید، این اتفاق نمی‌افتاد، اما من دلداریشان می‌دادم و این حادثه را با وجود مشکلات عدیده، تجربه‌ای عالی می‌دانستم.

این مدیر آموزگار که دومین سال خدمتش را طی می‌کند و از بدو استخدامش در مدرسه چندپایه کوثر روستای هریس مرند، مشغول به خدمت است، از اینکه جزوی از خانواده بزرگ و اثرگذار فرهنگیان است، به خودش می‌بالد و ابراز امیدواری می‌کند معلمان قدر این انتخاب و تکلیف الهی برای پرورش کودکان معصوم را بدانند.

او در خاتمه از خیران دعوت می‌کند تا یاریگر دانش‌آموزان در ساخت حیاطی استاندارد برای مدرسه باشند؛ چرا که بازی کردن بچه‌ها در فضای خاکی و سنگی با شیب تند جلوی مدرسه می‌تواند برای بچه‌ها هم حادثه‌ساز باشد.

انتهای پیام