به گزارش ایسنا، علی محمودنژاد - مدیرعامل انجمن حمایت از معلولان در گردهمایی بررسی نقش ورزش در توانمندسازی زنان دارای معلولیت که با حضور دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو در ایران، رئیس دفتر یونسکو در تهران، سخنگوی دولت ، رئیس دفتر یونیسف در ایران و جمعی از ورزشکاران پارا و افراد دارای معلولیت برگزار شد، گفت: جامعه معلولان ایران دارای بیش از ۱۸۰ شعبه و دفتر فعال در سراسر کشور است و نزدیک به ۲۴۰ هزار نفر از افراد دارای معلولیت عضو این مجموعه هستند.
وی با اشاره به ماده ۸ قانون حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت، گفت: بر اساس این ماده قانونی، تمامی مراکز، باشگاهها و مؤسسات فرهنگی و ورزشی موظفاند خدمات خود را به صورت رایگان در اختیار افراد دارای معلولیت قرار دهند.
مدیرعامل انجمن حمایت از معلولان از وزیر ورزش و جوانان خواست که این قانون را اجرایی کند.
در ادامه محمد جودی - مدیر تشکل حامیان برابری معلولان نیز در این مراسم با تاکید براستفاده درست از واژهها گفت: استفاده از کلمات توانیاب و جویای توان برای افراد معلول درست نیست و افراد معلول درست است. همچنین در مقابل معلولیت از واژه سالم و عادی استفاده نکنید و غیر معلول بگویید. اصطلاح مادرزاد نیز درست نیست چون حس منفی دارد و بهتر است از اصطلاح «از بدو تولد» استفاده کنیم. با وجودی که صرف زن بودن تبعیض ها را به دنبال دارد و معلولیت نیزخودش یک نوع تبعیض است که وجود دارد.
فرطوسی - دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو در ایران نیز در سخنانی بیان کرد: انسان موجودی است که مفهوم وجودش با محدودیتهای فردی پیوند خورده و هیچکس را نمیتوان یافت که فارغ از هرگونه کاستی یا ضعفی باشد.
وی همچنین ادامه داد: تفکیک افراد بر پایه «دارا یا ندار» برخی تواناییهای جسمی یا ذهنی، رویکردی سادهانگارانه است. آنچه در نهایت افراد را از یکدیگر متمایز میسازد، نه امکانات ظاهری بلکه اراده برای زیستنِ آگاهانه و انسانی است.
فرطوسی افرود: تأمل در تجربههای شخصی زندگی نشان میدهد که قدر نهادن زمان حال و درک عمیقتر معنای انسانیت، از اهمیت بالایی برخوردار است. آنچه امروز تعیینکننده است، انتخاب هر فرد برای زندگی کردن در هر شرایطی است، نه انتظار کشیدن برای رسیدن به وضعیتی ایدهآل که شاید هرگز محقق نشود.
فاطمه مهاجرانی، سخنگوی هیئت دولت نیز با اشاره به اینکه افراد در شرایط تولد خود نقشی ندارند، تأکید کرد: انتخاب مسیر زندگی در اختیار خود انسانهاست.
وی ادامه داد: افراد دارای تفاوتها ممکن است با محدودیتهای سختی روبهرو شوند، بهویژه زمانی که هم زن باشند و هم دارای معلولیت. این وضعیت برای زنان معلول، چالشها و محدودیتهای دوچندانی به همراه دارد که حجم آن بسیار سنگینتر از سایر افراد است.
او گفت: ما زنها در بسیاری از حوزهها بهویژه در مدیریت، معنای واقعی اقلیت بودن را میفهمیم. وقتی معلولیت هم به این مسئله اضافه میشود، محدودیتها بهصورت افزایشی بیشتر میشود.
وی با تاکید بر این که نباید به ترحم بر افراد معلول فکر کنیم، بلکه باید توانمندیهایشان را به رسمیت بشناسیم و کمک کنیم که این افراد به تمام ظرفیتهایشان دست یابند، گفت: افراد موفق دارای معلولیت ابتدا شرایط خود را پذیرفتهاند، از فاز انکار عبور کردهاند و سپس به جستجوی توانمندیهای درونی خود پرداختهاند تا مسیر تعالی خود را بسازند. یکی از ویژگیهای مهم در افرادی که توانستهاند در شرایط سخت به موفقیتهای بزرگ برسند این است که ابتدا واقعیت خود را پذیرفته و سپس به شناسایی و استفاده از قابلیتهای درونیشان پرداختهاند.
ینگ سرانگ - رئیس دفتر یونسکو در تهران نیز خطاب به نمایندگان نهادهای دولتی، سازمانهای بینالمللی، جامعه مدنی، ورزشکاران و میهمانان گفت: تمرکز امروز بر تجربه زیسته زنان ورزشکار دارای معلولیت پیام جهانی فراگیری را به زندگی روزمره پیوند میدهد. زنان دارای معلولیت با موانع پیچیدهای روبهرو هستند که ناشی از جنسیت، معلولیت و انتظارات اجتماعی است. ورزش فراگیر، توانمندسازی، بازنمایی و فرصتهای برابر را معنا میکند.
او افزود: یونسکو از طریق برنامههای خود تلاش میکند موانع را از میان بردارد و با تبعیض مقابله کند. فراگیری تنها یک اصل نیست؛ بلکه یک ارزش بنیادین است که در تمامی برنامهها از جمله آموزش، فرهنگ، ورزش و مدیریت بحران جاری است. شنیدن تجربههای زیسته اهمیت دارد؛ سیاستها و برنامهها زمانی مؤثرند که از صدای کسانی که هدف برنامهها هستند الهام گرفته شوند.
ینگ سرانگ همچنین به تجربهای در جلسه رونمایی از دستورالعمل ملی آمادگی، پاسخ و بازسازی پس از زلزله برای کودکان دارای معلولیت اشاره کرد و گفت: این ابتکار نشاندهنده تعهد جدی به مدیریت بحران با رویکرد فراگیر است و تأکید میکند که فراگیری باید از سنین پایین آغاز شود.
همچنین دورینا جیتارو - رئیس دفتر یونیسف در ایران گفت: این گردهمایی تنها جشن دستاوردهای ورزشی نیست؛ بلکه به رسمیت شناختن تجربههای عمیق زنان و دختران دارای معلولیت و خانوادههایشان است. در ایران و جهان، زنان و دختران دارای معلولیت با موانع زیادی برای مشارکت روبهرو هستند؛ اما با هدایت سازمانهای افراد دارای معلولیت، آنان استعداد، رهبری و صدای خود را آشکار میکنند.
او افزود: ورزش حس تعلق ایجاد میکند، هویت را پرورش میدهد و مسیرهایی به سوی آموزش، اشتغال و مشارکت کاملتر در جامعه میگشاید. سازمانهای افراد دارای معلولیت نقش حیاتی در شکلدهی سیاستها و برنامههای فراگیر دارند و صدای کسانی را تقویت میکنند که اغلب شنیده نمیشوند.
در ادامه دو پنل تخصصی با موضوعات روایت ورزشکاران و روایت خانوادهها برگزار شد که در پنل نخست با مدیریت دکتر محبوبه خلّوق، رئیس هیأت مدیره و مدیرعامل انجمن خیریه برنا و سخنرانی مسعود اشرفی، مشاور کمیته ملی پارالمپیک درباره مسیر ورود به ورزش، تجربههای تبعیض، نیازهای حمایتی و لحظات موفقیت صحبت شد و پنل دوم نیز با مدیریت دکتر فریبا محمدی، رئیس پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم وزارت علوم و سخنرانی دکتر بهارآذر، فعال در حوزه افراد دارای معلولیت با موضوع چالشهای اجتماعی، فشارهای فرهنگی، سیاستهای حمایتی و راهکارهای تقویت حمایت خانوادگی و اجتماعی برگزار شد. سپس افراد دارای معلولیت تجربه زیسته خود را عنوان کردند .
دکتر محبوبه خلوق، فعال در حوزه افراد دارای معلولیت با بیان اینکه در ۱۵ سالگی بر اثر جراحی اشتباه روی ستون فقرات دچار معلولیت شد، گفت: ورزش به من خودباوری و توانمندی بخشید.
وی افزود: در سال ۲۰۱۸ به عنوان تنها زن دارای معلولیت ایران در مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک درباره نقش ورزش در ارتقای زنان دارای معلولیت در ایران سخنرانی کردم. زنان دارای معلولیت، به ویژه ورزشکاران، شهروندان طلایی هستند که با وجود تبعیضها و نابرابریها درخشیدهاند. هر زن دارای معلولیتی که پا به عرصه ورزش میگذارد، از همان ابتدا یک قهرمان است.
خلوق همچنین از راهاندازی اولین کمیته پارایوگا در ایران توسط انجمن یوگای ایران خبر داد.
حنانه نجاتی - ورزشکار ۱۹ ساله پاراتنیس روی میز که در بازیهای آسیایی بحرین (۲۰۲۱) و دبی (۲۰۲۴) مدالآوری کرده، گفت: مسیر آسانی نبود. بزرگترین چالشها مربوط به هزینههای بالای ورزش، مانند تهیه پروتز مناسب است. ورزش برای من فقط مدالآوری نبود، راهی برای ساختن خودم بود. امروز بیش از هر زمان به حمایت نیاز داریم.
دکتر فریبا محمدی - رئیس پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم وزارت علوم نیز با نگاهی جامعهشناختی گفت: معلولیت یک پدیده اجتماعی است، نه صرفاً یک ویژگی فردی. کیفیت زندگی یک فرد دارای معلولیت به چگونگی تأمین شرایط توسط فرهنگ، سیاست و خانواده بستگی دارد.
انتهای پیام