نمایش «زبان تمشکهای وحشی» به نویسندگی نغمه ثمینی و کارگردانی علی عبدالهی، در مشهد روی صحنه رفته و با روایت ۱۰ سال زندگی مشترک یک زوج، به موضوع از بین رفتن زبان مشترک میان انسانها میپردازد.
علی عبدالهی در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: متن نمایش «زبان تمشکهای وحشی» از خاصترین آثار نغمه ثمینی، نویسنده این نمایش است و با وجود گذشت حدود ۱۰ سال از زمان نگارش و انتشار آن، اجراهای محدودی داشته است. فکر میکنم ما نخستین گروهی هستیم که این نمایش را در مشهد به روی صحنه بردهایم.
وی افزود: بازیگران این نمایش معین رواقی، ساندرا یحییزاده و علی شهری هستند که به ترتیب نقشهای داوود، دنیا و کاراکتر پسر را ایفا میکنند؛ کاراکتری که هویت او در پایان نمایش مشخص میشود.
این کارگردان تئاتر درباره فضای اثر توضیح داد: این نمایش یک درام عاشقانه ـ اجتماعی و زوجمحور است که روایت ۱۰ سال زندگی مشترک یک زوج را دنبال میکند. این زوج، آیینی دارند که هر سال برای سالگرد ازدواجشان به سمت شمال کشور سفر میکنند. در جریان نمایش، لحظات مهم این ۱۰ سال مرور میشود و در نهایت مخاطب متوجه میشود که این زوج در سال دهم تصمیم به طلاق گرفتهاند و ریشهها و دلایل این تصمیم در سالهای گذشته واکاوی میشود.
عبدالهی ادامه داد: در کنار این زوج، پسر نوجوانی از ابتدای نمایش بهصورت مونولوگ وارد فضای داستان میشود و در مقاطع مختلف، نقشهای متعددی از جمله کافهچی، امداد خودرو، کودک و شخصیتهای دیگر را بازی میکند. در پایان نمایش، پرده از هویت واقعی او برداشته میشود و مخاطب با یک سورپرایز پایانی مواجه میشود.
وی با اشاره به مخاطبان این اثر گفت: مخاطب تئاتر «زبان تمشکهای وحشی» تمام افرادی هستند که زبان مشترک خود را با خانواده، دوستان، جامعه یا حتی کشورشان گم کردهاند. این نمایش با هدف یافتن زبان مشترک، حرفهایی برای هر انسان دارد و پیام اصلی ما این است که بزرگترین چالش بشریت، از بین رفتن زبان مشترک میان انسانهاست و اگر این زبان دوباره شکل بگیرد، بسیاری از مشکلات حل خواهد شد.
این کارگردان تئاتر درباره میزان استقبال مخاطبان از این نمایش اظهار کرد: تاکنون استقبال مخاطبان از یک جهت بسیار خوب بوده و از جهتی دیگر چندان قابل قبول نبوده است؛ اما بازخوردهایی که مخاطبان پس از تماشای نمایش به ما دادهاند، فوقالعاده بوده است. تعریف از بازیها، صحنه، کارگردانی، خود نمایش و مهمتر از همه، تفکری که مخاطب بعد از خروج از سالن با آن درگیر میشود، برای ما بسیار ارزشمند است.
عبدالهی ادامه داد: با این حال، به دلیل تعداد بالای نمایشهای روی صحنه و همچنین پایین بودن جایگاه تئاتر در سبد فرهنگی خانوادهها، میزان فروش و گیشه چندان رضایتبخش نبوده است. با این وجود، هدف اصلی ما تأثیرگذاری بر مخاطب بوده که تا حد زیادی در انتقال آن موفق عمل کردهایم.
وی در ادامه، درباره مهمترین چالشهای پیش روی تئاتر مشهد گفت: تئاتر و تئاتریها با چالشهای زیادی مواجه هستند که برای ما تا حدی عادی شده، اما به نظر من بزرگترین معضل، کمبود محل تمرین تئاتر است.
این کارگردان تئاتر افزود: در بازههای پرترافیک اجرا، پلاتوهای تمرین بهشدت شلوغ میشوند، زمانها محدود و هزینهها بالا میرود. گروهی که بخواهد طی چند ماه، بهصورت مستمر تمرین داشته باشد، ناچار است هزینههای سنگینی بابت فضای تمرین پرداخت کند.
عبدالهی تصریح کرد: این معضل بهراحتی میتواند توسط ارگانها و نهادهای مرتبط برطرف شود، چراکه فضای پلاتو نیاز به امکانات خاصی ندارد و تنها یک فضای ساده برای تمرین گروههای نمایشی است.
انتهای پیام