یلدا به نوروز گره خورد!

جشن «از یلدا تا نوروز» عصر شنبه در تماشاخانه سنگلج برگزار شد؛ مراسمی که بلندترین شب سال را بهانه‌ای برای کنار هم جمع شدن، انتقال تجربه میان نسل‌ها و بازخوانی میراث فرهنگی ایران قرار داد و با ترکیب موسیقی، شعر و آیین‌های سنتی، پیام صلح، همدلی و پیوند فرهنگی در کشورهای حوزه نوروز را برجسته کرد.

به گزارش ایسنا، جشن یلدا با عنوان «از یلدا تا نوروز» به عنوان شب دوم از سلسله رویدادهای ششمین همایش بین‌المللی دیپلماسی نوروز و اهدای نشان نوروز، عصر امروز (شنبه، ۲۹ آذر) در محل تماشاخانه سنگلج برگزار شد. 

این مراسم با خواندن شعر و بخش‌هایی از کتاب هزار و یک شب آغاز شد.

سپس مونا رحمانی، دبیر اجرایی این رویداد، گفت: نوروز پل همدلی کشوهای حوزه نوروز است. به همت و ابتکار دبیرخانه نوروز امسال یلدا را به مراسم نوروزی خود گره زدیم.

او درباره لزوم برگزاری این مراسم و حضور پررنگ کودکان، افزود: کودکان باید بیاموزند و پیام‌آور دوستی برای تمام کشورهای حوزه نوروز باشند.

رحمانی ادامه داد: امشب کنار هم جمع شدیم تا درباره دو میراث کهن یعنی نوروز و یلدا سخن بگوییم که از مرزهای جغرافیایی گذشته و از دل تاریخ به امروز رسیده است. نوروز به عنوان جشن آغاز بهار در بیش از ۱۲ کشور حوزه تمدنی نوروز جشن گرفته می‌شود. تجدید صلح، آشتی با طبیعت و آغاز دوباره، پیام نوروز بوده است. وقتی نوروز میان ایران، تاجیکستان، افغانستان، ازبکستان، قزاقستان، آذربایجان، کردها و… جشن گرفته می‌شود به معنای آن است که ما از میان تاریخ صدای صلح را می‌شنویم. در سوی دیگر، یلدا بلندترین شب سال است که ایرانیان آن را در روایت شعر و قصه و گردهمایی خانوادگی معنا کرده‌اند. 

او افزود: یلدا تمرینی برای کنار هم بودن است و محلی برای شنیدن صدای بزرگ‌ترها و انتقال تجربه بین نسل‌ها. یلدا یعنی جهانی که از تنهایی درس می‌گیرد و به سوی دور هم بودن می‌رود. یلدا پیامی برای دیپلماسی امید و هنر است. 

رحمانی گفت: وقتی ملت بتوانند امید را صادر کنند، آن ملت در عرصه جهانی دوست‌داشتنی و قابل احترام می‌شوند. نوروز و یلدا دعوت به همین مفهوم است. ما انسانیم و عاشق زندگی هستیم پس بیاییم یلدا را درس باهم بودن در تاریکی‌ها ‌و سختی‌ها بدانیم. ما وارثان فرهنگی هستیم که تداوم زندگی را امشب جشن می‌گیریم. 

پس از اجرای قطعه‌ای موسیقی افغانستانی، بلرام شکلا - وابسته فرهنگی سفارت هند - توضیحاتی درباره نحوه برگزاری مراسم مرتبط با یلدا در هند ارائه کرد و شعری از حافظ را به زبان سانسکریت خواند. 

سپس موسیقی قزاقستانی اجرا شد و پس از آن آتش تقی‌پور - بازیگر - غزلی از حافظ خواند. 

در ادامه گروه موسیقی ترکمن‌ها اجرای موسیقی و حرکت موزون داشتند. 

همچنین کیوان ساکت - نوازنده تار و سه‌تار - سخنان کوتاهی درباره تاریخچه این مناسبت بیان و تاکید کرد: چقدر خوب است که نگوییم «شب یلدا» و بگوییم «شب چله»؛ ما اینجا گرد هم آمدیم تا آیین نیاکان خود را نیک‌بداریم؛ بنابراین واژه تازی به کار نبریم. 

او سپس درباره علت استفاده از میوه‌های قرمز و نارنجی‌رنگ همچون انار، هندوانه و خرمالو در مناسبت شب چله، افزود: این قرمز نمادی از گرمی، آتش و خورشید است و نمادی از زاده شدن دوباره خورشید است. 

ساکت در بخش دیگری از سخنان خود با بیان اینکه شوربختانه بسیاری از ما شاهنامه را نخوانده‌ایم، گفت: تنها خطی از شاهنامه که در یاد همه ما مانده، این نادرست‌ترین رج است که می‌گوید «بسی رنج بردم در این سال سی، عجم زنده کردم بدین پارسی». 

او ایرادهای محتوایی به این بیت وارد دانست و بیان کرد: واژه «عجم» برنامی (عنوان) بود که تازیان به ما می‌دادند که معنای کودن و دَوَنگ دارد. باید با شاهنامه آشنا شویم و پیشنهاد می‌کنم شاهنامه دکتر فریدون جنیدی را بخوانیم تا ابیات درست را از نادرست تشخیص دهیم. 

او سپس به تک‌نوازی پرداخت. 

پس از آن نشان نوروز به عنوان نمادی از همدلی به افراد مختلفی که در کنار بنیاد نوروز بوده، فعالیت مرتبط انجام داده و یا در طول جنگ ۱۲ روزه اقدام شاخصی انجام داده‌اند، تقدیم شد. این نشان به امامی - تهیه‌کننده قطعه موسیقی علاج با اجرای محسن چاووشی، - سعید امیرسلیمانی - بازیگر -، حسین جمالی - پژوهشگر تئاتر ایرانی - ، کودک قصه‌خوان هانا لشگری و فریبا مرتضوی، مینا قاسمی، محمدحسن رادمنش، عباس گودرزی، آتش تقی‌پور و صادق سیادت تقدیم شد.

انتهای پیام

  • شنبه/ ۲۹ آذر ۱۴۰۴ / ۲۲:۰۰
  • دسته‌بندی: فرهنگ عمومی
  • کد خبر: 1404092919778
  • خبرنگار : 71635