جواد احمدپناه امروز شنبه ۶ دی در مراسم روز انتقال یافتههای تحقیقاتی با محوریت اصلاح نژاد دام سبک که در شهر آسمانآباد شهرستان چرداول برگزار شد، با اشاره به نقش کلیدی اصلاح نژاد در افزایش بهرهوری، پایداری تولید و بهبود شاخصهای اقتصادی دامپروری، اظهار کرد: آمیختهگری یکی از روشهای اصلاح خارجنژادی است که در صورت طراحی علمی و اجرای هدفمند، میتواند منجر به بهبود صفات تولیدی و سازگاری دامها شود اما متأسفانه در بسیاری از گلههای گوسفند و بز، این روش بدون هدف مشخص و برنامهریزی اصولی انجام میشود.
وی خاطرنشان کرد: اجرای آمیختهگری بیضابطه نهتنها به بهبود عملکرد منجر نمیشود، بلکه ذخایر ژنتیکی و استراتژیک نژادهای بومی دام سبک را که حاصل سالها سازگاری با شرایط اقلیمی و محیطی منطقه هستند، در معرض تهدید جدی قرار میدهد.
این پژوهشگر حوزه علوم دامی تصریح کرد: اگر هدف از آمیختهگری، انتقال یا افزودن یک ژن عمدهاثر باشد، لازم است ابتدا آن ژن در نژاد گیرنده تثبیت شود و پس از اطمینان از پایداری آن، در سطح جمعیت گسترش یابد. در غیر این صورت، نتایج حاصل ناپایدار و غیرقابل اتکا خواهد بود.
احمدپناه ادامه داد: در مواردی که هدف، سنتز یک نژاد جدید است، تا پیش از تثبیت کامل ویژگیهای نژاد سنتز شده، نباید اقدام به تکثیر گسترده آن کرد. همچنین پیش از ورود این دامها به چرخه تولید، ضروری است عملکرد آنها از نظر صفات تولیدی، تولیدمثل، سازگاری و اقتصادی بهطور دقیق ارزیابی شده و حتی با نژادهای خالص موجود مقایسه شود.
وی با اشاره به اهمیت تصمیمگیری آگاهانه در انتخاب نژاد دام، بیان کرد: متأسفانه تبلیغات غیرواقعی و اغراقآمیز درباره برخی نژادها، موجب شده است که برخی بهرهبرداران بدون پشتوانه علمی و صرفاً بر اساس تبلیغات، اقدام به آمیختهگری بیرویه کنند که این امر در بلندمدت میتواند خسارات جبرانناپذیری به صنعت دامپروری وارد کند.
این پژوهشگر بر ضرورت استفاده از توصیههای علمی، مشورت با کارشناسان و توجه به شرایط اقلیمی و مدیریتی هر منطقه تأکید کرد و از دامداران خواست در مسیر اصلاح نژاد، صیانت از نژادهای بومی و پایداری تولید را در اولویت قرار دهند.
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان ایلام همچنین در خصوص روز انتقال یافتههای تحقیقاتیاین مرکز گفت: انتقال یافتههای تحقیقاتی فرصتی برای تبادل دانش و تجربیات میان پژوهشگران و بهرهبرداران است و شرکتکنندگان ضمن طرح پرسشها و بیان چالشهای موجود، بر اهمیت ارتباط مستمر بین بخش تحقیق و عرصه اجرا تأکی دمیکنند موضوعی که نقش مهمی در توسعه پایدار دامپروری و ارتقای امنیت غذایی منطقه دارد.
انتهای پیام