سرپرست معاونت صنایع‌دستی اداره‌کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری چهارمحال و بختیاری از ثبت میراث معنوی «چوب بازی» در فرهنگ بختیاری استان در فهرست آثار ملی خبر داد و گفت: این اثر با شماره 504 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
«شاهین ایل‌بیگی‌پور» در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)-منطقه‌ی چهارمحال و بختیاری- افزود: چوب بازی در فرهنگ بختیاری نوعی رقص مردانه و حماسی - رزمی است که در مراسم عروسی و مراسم مختلف فرهنگی انجام می‌شود.
وی افزود: رقص، به حرکت درآوردن هماهنگ اندام‌های بدن همراه با موسیقی است که براساس کشش و نیاز طبیعی، برای احساس‌های فردی و اجتماعی و نیز برگزار کردن آیین‌ها اجرا می‌شود.
سرپرست معاونت صنایع‌دستی اداره‌کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری چهارمحال و بختیاری ادامه داد: چوب بازی رقصی کاملاً مردانه است و جزو مهم‌ترین و حماسی‌ترین بازی‌های بختیاری است و این بازی علاوه بر ایجاد شور و شادمانی در عروسی، سبب تقویت روحیه‌ی حماسی بازیگران می‌شود و در ضمن طوایف مختلف با رودررو قرار دادن جوانانشان در این بازی که در واقع یک جنگ نمادین است، نسبت به هم برتری‌جویی می‌کنند بی‌آنکه همانند جنگ‌های واقعی متحمل تلفات و خسارت شوند.
ایل‌بیگی‌پور با اشاره به ابزار موردنیاز این بازی در قوم بختیاری‌نشین استان تصریح کرد: ابزار این بازی چوب است، طرفین چوب بازی هر یک چوبی متفاوت در دست دارند که یکی چوب محکم و نسبتاً قطور به نام دیرک دارد و نقش مدافع را بازی می‌کند و دیگری یک چوب نازک که به آن ترکه می‌گویند با قابلیت ارتجاعی زیاد است که اغلب از شاخه‌های درخت بلوط تهیه می‌شود.
وی ادامه داد: علاوه بر استفاده از چوب در این بازی، موسیقی محلی ساز و دهل بختیاری‌ها متن و محرک اصلی این بازی حماسی را تشکیل می‌دهند.
سرپرست معاونت صنایع‌دستی اداره‌کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری چهارمحال و بختیاری با اشاره به قدمت این بازی در فرهنگ بختیاری گفت: رقص چوب بازی بختیاری رقصی رزمی - حماسی است و مسلماً قدمتی از زمان استقرار بختیاری‌ها در سرزمین کوهستانی بختیاری را شامل می‌شود که طبق شواهد و با استناد به کتب تاریخی، تاریخ بختیاری به قرن چهاردهم میلادی و دوره‌ی زمامداری 200 ساله خوانین دورکی بر می‌گردد.
ایل‌بیگی‌پور یادآور شد: به طور کلی امروزه با توجه به رشد شهرنشینی و رغبت و گرایش به استفاده از این فرهنگ، فرهنگ عامه و از آن جمله آیین‌های سنتی و نمایشی مردم در معرض خطر فراموشی قرار دارد.
انتهای پیام