به گزارش ایسنا، بیش از ۲۰ سال است که موزه هنرهای تزئینی اصفهان را در عمارتِ «رکیب خانه» جا دادهاند؛ یعنی در عمارتی که از دوره صفویها و برای نگهداری لوازم سوارکاری و یراق آلات اصطبل استفاده میشد.
«رکیبخانه» را به دستور شاه عباس اول ساختند، شاید به همین دلیل هم بعد از برکناری حکومت صفویها، این عمارت تاریخی دست نخورده باقی ماند و به ساختمانی متروک و تاریک تبدیل شد؛ تا صدراعظمِ فتحعلی شاه، آن را بار دیگر احیا کرد و حتی در زمان حکومت «ظل السلطان» آن بنا برای محل زندگی وی انتخاب شد. اما کاربری این عمارت در دوره پهلوی اداره آمار و ثبت احوال اصفهان تغییر پیدا کرد.
و سرانجام با پیروزی انقلاب این عمارت مرمت و تصمیم گرفته شد تا اشیای تاریخی که در موزه هنرهای تزئینی تهران وجود داشت را به «رکیبخانه» صفویها منتقل کنند و سرانجام تابستان ۱۳۷۵ گنجینههای تزئینی رسما افتتاح و بهرهبرداری شد.
هر چند گنجینه هنرهای تزیینی در هفت بخش در این عمارت قدیمی به نمایش درآمده است، اما در توجه و رسیدگی به این بنا، آنهم بعد از گذشت دورهای تعطیلی برای جلوگیری از شیوع کرونا که گریبان همه موزهها و بناهای تاریخی کشور را گرفت، نبود برنامهریزی برای ساماندهی این بنای تاریخی بیشتر به چشم میخورد، همانطور که این آشفتگی ظاهری چشمآزارتر است نسبت به زیباییهایی که در این موزه و عمارت میتواند چشمنواز باشد.
کثیفی موزه فقط به سیاهیهای باقیمانده از جای پاها روی بدنه سفید عمارت در بخش پایین دیوارها نیست، زبالههای کوچک و متوسط ریخته شده پشت صندلیها و گرد و غبار فراموشیِ نشسته روی آثار و فضای داخلی برخی از ویترینها هم نشان میدهد که گویا هنوز نوروز به این موزه وارد نشده است.
در این شرایط شاید بتوان با اغماض از تَرَکهای قدیمی باقی مانده روی سقفها و دیوارها به دلیل نبود اعتبار گذشت، اما حالا که وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نسبت به انجام سفر و گردشگری در طول دست کم یک ماه گذشته مُصر بود و مردم را به برگزاری سفرهای نوروزی تشویق میکرد و ستادهای تسهیلات گردشگری همچنان فعالاند، نمیتوان از صحنههای کثیف ثبت شده روی دیوارها، سوراخها، بیتوجهی نسبت به شکستگی پنجرهها و سست شدن پایهی اُرُسیهای موزه و چند ده نکته ریز و درشت دیگر در این موزه چشم برداشت.
در ادامه تصاویری از این موزه را میبینید که ششم فروردین ۱۴۰۰ توسط خبرنگار ایسنا ثبت شدهاند.
انتهای پیام
نظرات