به گزارش ایسنا، این طرح پژوهشی با بهره‌گیری از رویکرد ارزیابی تأثیرات اجتماعی و با هدف برآورد پیامدهای ناشی از انتقال سازمان‌های عمومی به بافت فرسوده شهر تهران به مثابه پروژه محرک توسعه، با استفاده از روش‌های اسنادی و میدانی نخست به گردآوری داده‌ها و اطلاعات پرداخته و در نهایت با بهره‌گیری از فنون متفاوت همچون سناریونویسی و مطالعات تطبیقی، برآوردی از متغیرها و ذی‌نفعان تحت تأثیر ارائه کرده است.

این پروژه علاوه بر مرور پژوهش‌های انجام شده و مرتبط با موضوع، برخی از طرح‌های شهری داخلی و خارجی مرتبط را نیز مورد بررسی قرار داده است. گفتگو با مدیران شهری، مسئولان مرتبط، نخبگان و فعالان محلی، بخشی از جامعه آماری این پژوهش بود که با بهره ‌گیری از نمونه‌گیری هدفمند و تا رسیدن به اشباع نظری این گفتگوها ادامه یافت. در نهایت پیامدهایی در حوزه‌های مختلف اجتماعی، کالبدی، اقتصادی و محیط زیستی بیان و تلاش شد در قالب نظام کاربست، نظامی از نهادها و سازمان‌هایی که باید در مدیریت پیامدها نقش ایفا کنند، ارائه شود.

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاددانشگاهی، دکتر هادی برغمدی، مدیر مرکز ارزیابی تأثیرات اجتماعی پژوهشگاه و مدیر طرح درباره اهمیت اجرای این طرح گفت: نتایج این پژوهش نشان از آن دارد که انتقال سازمان‌های عمومی به بافت فرسوده به تنهایی نمی‌تواند موجب ارتقای سطح کیفیت زندگی شهروندان شود و این اقدام نیازمند انجام فعالیت‌هایی همزمان در حوزه‌های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی دارد تا بتواند نتایج مثبت بیشتری را به همراه داشته باشد. در این بین توجه به برقراری ارتباط بین سازمان‌ها و بافت پیرامون خود و بهره گیری از ظرفیت‌های داخلی این مجموعه ها توسط جامعه اطراف پروژه نیز از نکات مهم و قابل تأمل در این طرح بوده است.

انتهای پیام