به گزارش ایسنا،  عبدالله آهنگر در رابطه با دوست و همرزم خود شهید حسن احسانی‌نژاد روایت می‌کند:  من و شهید احسانی‌نژاد با یکدیگر در سپاه کرج همکار بودیم. یک بار که دلیل تغییر نام خانوادگی‌اش از جانی به احسانی نژاد را پرسیدم. گفت: «یک روز یک نفر به تعاون سپاه زنگ زد. گوشی را برداشتم و گفتم: جانی هستم بفرمایید. تلفن قطع شد! پشت بندش دوباره تلفن زنگ خورد. این بار معاونم جواب داد و گفت: سعادت هستم بفرمایید. اما باز هم تلفن قطع شد!

دفعه سوم، کسی که آن طرف خط بود گفت: آنجا مگر دیوانه‌خانه است؟! مسئول ندارد؟! گفتم: خودم هستم. گفت: پس اینها چه کسانی هستند که مدام می‌گویند جانی هستیم و سعادت داریم  و... گفتم: این نام خانوادگی ماست.»

جانی به معنی از جان برآمده و دوست داشتنی است، اما اغلب مردم تعبیر به جنایتکار می‌کردند و این با نامم که حسن بود، سازگاری نداشت. به همین دلیل، احسانی گذاشتم تا ریشه اش با نامم یکی باشد. نژاد را هم خود ثبت احوال اضافه کرد.» او حقیقتا سراسر وجودش حسن بود و نیکویی.

یک روز در اتاقش نشسته بود و مشغول انجام کار اداری بود که کسی آمد و از او درخواست کرد برایش نامه‌ای بنویسد. چون نوشتن نامه، جزو وظایف کاری‌اش نبود، خودکارش را عوض کرد.! خودکار سپاه را روی میز گذاشت، خودکار شخصی‌اش را از جیب درآورد و شروع به نوشتن کرد. شهید احسانی‌نژاد به شدت نسبت به بیت‌المال حساس بود.

انتهای پیام