این گنجینه‌ی واقع شده بر پهنای کویر استان یزد که در سال ۱۳۹۸ در فهرست آثار ملی جای گرفته است، هر ساله میزبان خوبی برای گردشگران و علاقه‌مندان به طبیعت بود، ولی امسال در حالی که بیماری کرونا بر گردشگری سایه افکنده است، دیگر از هیاهوی سالهای گذشته در این دشت زیبا خبری نیست.
این دشت واقع در روستای علی آباد چهل گزی مهریز بزرگترین بخش از ۵۰ هزار هکتار اراضی ریواس استان یزد محسوب می‌شود از اوایل فروردین ماه سرسبز می‌شود و اوخر اردیبهشت ماه به خشکی می‌گراید.
ریواس علاوه بر خوراکی بودن به دلیل فیبر بالا دارای خواص گیاهی است و دارای ویتامین‌های A و C، کلسیم و پتاسیم است.
انتهای پیام
نظرات