به گزارش ایسنا، باشگاه استقلال از سال تاسیس خود تا به امروز جام و افتخارات زیادی را کسب کرده است و در طول ۷۵ سال از آغاز تاسیس، قهرمانی‌های مختلف این باشگاه، باعث شده جام بسیار زیادی در کارنامه آبی‌پوشان ثبت و ضبط شود.

این قدمت ۷۵ ساله باشگاه استقلال، برای مدیران این باشگاه سال‌های سال است که حداقل مشخصا از یک جهت اهمیت چندانی نداشته است. شاید این نقل را از پیشکسوتان و مدیرانی که به ساختمان باشگاه استقلال رفته‌اند شنیده باشید که بارها گفته‌اند، در باشگاه استقلال به قدری جام و مدال افتخارات وجود دارد که نمی‌توان همه را در یک مکان جای داد.

با این وجود، تصویری به دست خبرنگار ایسنا رسیده که درباره همین مساله است. تصوری که نشان می‌دهد جام‌های افتخارآفرین استقلال روی زمین مانده و عدم مدیریت در نگهداری درست و مفتخرانه این جام‌ها - که هر کدام از آن‌ها، نتیجه دسترنج یک کادر فنی و بازیکن تاریخ‌های مختلف باشگاه استقلال بوده است - به یک چالشی برای مدیران این باشگاه تبدیل شده است.

البته گفته شده است اخیرا این جام‌ها به آکادمی باشگاه استقلال منتقل شده اما این مساله چیزی از کراهت ماجرا نمی‌کاهد، ماجرایی که هویت باشگاه به حساب می‌آید اما به نظر می‌رسد در مدیریت باشگاهی ایران و خصوصا در باشگاهی مثل استقلال کمتر به آن توجه می‌شود.

معمولا باشگاه‌های حرفه‌ایی مکانی همچون یک موزه را در کنار ورزشگاه خود در نظر گرفته‌اند، که در آن مدال‌ها، جام‌ها و افتخارات خود را به نمایش می‌گذارند. مثل باشگاه بارسلونا که در کنار ورزشگاه نیوکمپ، موزه اختصاصی خود را راه‌اندازی کرده و افتخارات این باشگاه در آن به نمایش گذاشته شده است. این اتفاق حتی در کشورهای حوزه خلیج فارس و در کشوری مثل قطر و تیم السد هم انجام شده است‌. موضوعی که نشان می‌دهد تیم‌های با قدمت کم هم با تاسیس موزه افتخارات می‌خواهند برای خودشان هویت‌سازی کنند. هویتی که نه تنها یک عامل برای کسب درآمد است، بلکه شناسنامه یک باشگاه نیز تعریف می‌شود.

با این وجود به نظر می‌رسد متاسفانه این مساله در فوتبال ایران و باشگاه‌هایی مثل استقلال محلی از اعراب ندارد.

البته در برخی از مقاطع، برخی از مدیران استقلال سعی داشتند موزه‌ی افتخارات استقلال را راه‌اندازی کنند اما هیچ کدام از این وعده‌ها عملی نشد و در پایان بازهم جام و افتخارات استقلال روی زمین مانده است.

باید دید این اتفاقات تا چه زمانی قرار است در باشگاه‌های ایرانی از جمله استقلال ادامه داشته باشد و اینکه آیا بلاخره اتفاقی مفید و ماندگار در این‌باره در مدیریت باشگاهی ایران رخ خواهد داد؟

انتهای پیام