سعید صفرزاده در گفتگو با ایسنا درباره اینکه به عنوان دوچرخه سوار اعزامی به المپیک توکیو انتخاب شد، بیان کرد: قبل از شیوع ویروس کرونا، مسابقه زیادی برگزار می شد از این رو هر کسی خودش را ثابت کرده بود و جایگاه ها مشخص بود اما به دلیل شیوع ویروس کرونا و تعطیلی رقابت ها، گذشته ها فراموش شد از این رو انتخابی المپیک حساسیت بیشتری پیدا کرد.  در این میان من نیز مبتلا به کرونا شدم و مجبور شدم برای دو هفته اردوی تیم ملی را ترک کنم اما چون اعتراض از سمت دیگر رکابزنان زیاد بود، با وجود اینکه غیبتم موجه بود اما مجبور شدم که سریع به اردو و مسابقه انتخابی برگردم. با وجود اینکه افت کرده بودم اما با حساسترین رقیبم مساوی بودیم. در اردوی آخر که در مازندران بود توانستم  فاصله ای که چندین سال وجود داشت را دوباره ایجاد کنم و آقای پراش سرمربی تیم ملی هم دو مسابقه انتخابی گذاشت که پنج مسیر سربالایی سنگین داشت و من در هر پنج مسیر با اختلاف اول شدم.

صفرزاده در پاسخ به این پرسش که نسبت به المپیک های قبلی   انتخاب رکابزن اعزامی با حاشیه کمتری بوده است یا خیر، گفت:  حواشی وجود دارد اما نسبت به  دوره‌های قبلی المپیک حاشیه‌ها کمتر بوده است.

او در پاسخ به این پرسش که اگر واقع بینانه نگاه کند، چه نتیجه‌ای باید از  او در المپیک انتظار داشت، تاکید کرد:  ما باید نسبت به تدارکاتی که وجود داشت، امکانات و مسابقاتی که شرکت کردیم انتظار نتیجه داشته باشیم، امکان کسب مدال که وجود ندارد. قرار است بعد از قهرمانی کشور در چند مسابقه ترکیه شرکت کنیم که امیدوارم این مسابقات بتوانند من را به آمادگی کامل برسانند. انتظار از من باید کسب  نتیجه قابل قبول باشد.

او افزود: از زمانی که به عنوان دوچرخه سوار اعزامی به المپیک انتخاب شدم استرسم بیشتر شده است که چه نتیجه ای می گیرم. اگر خودبزرگ‌بینی نباشد در ذهن خودم این را تصور می کنم که بین ۵۰ تا ۶۰ نفر اول بتوانم المپیک را به پایان برسانم و در بدترین حالت این است که فقط مسابقه را تمام کنم. نکته ای که وجود دارد این است،  در دوره‌های قبلی المپیک ما سه نفر را در بازی‌ها داشتیم و دوچرخه سوار در  مسیر سنگین و طولانی نیاز به حمایت از طرف هم تیمی هایش دارد که شامل رساندن تغذیه و بعضی استراتژی های فنی است. در المپیک توکیو من به دلیل اینکه یک سهمیه بیشتر نداریم، تنها هستم و تمامی این وظایف به عهده خودم است و این مسئله بار روانی دارد که با این حال دارم تلاش می کنم که تمام این مسائل را حل کنم و بتوانم در المپیک نتیجه قابل قبولی بگیرم.

دوچرخه سوار ملی پوش ایران  در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه دوچرخه دوچرخه و تجهیزات مناسب حضور در المپیک است یا خیر تصریح کرد فعلاً نه اصلاً مناسب نیست و من خجالت میکشم که با این دوچرخه بخواهم در خط شروع المپیک قرار بگیرم البته آقای پرورش در حال رایزنی است تا یک دوچرخه و تجهیزات مدل بالا در و در شأن المپیک برای من تهیه کنند که امیدوارم در این مدت زمان کمی که تا المپیک باقی مانده بتوانند این دوچرخه را برای من تهیه کنند.

انتهای پیام