به گزارش ایسنا و به نقل از گاردین، در حدود ۶۶ میلیون سال قبل یک شهاب‌سنگ به زمین برخورد کرد و باعث نابودی بخشی از دایناسورهای زمین شد. اما دایناسورهای بریتانیا خیلی زودتر از این منقرض شدند یعنی در حدود ۱۱۰ میلیون سال قبل.

در آن زمان بریتانیا در محل مراکش شمالی کنونی یا جنوب اسپانیا قرار داشت، سطح آب‌ دریاها به سرعت در حال افزایش بود و فضای زندگی دایناسورها در حال از بین رفتن بود. اما ساحلی شنی در جنوب انگلستان در نزدیکی صخره‌های سفید شهر دوور(Dover)، مکانی مناسب برای زندگی بود.

دیو مارتیل(Dave Martill)، نویسنده‌ی این مقاله می‌گوید: در این مکان برای حیوانات گوشت‌خوار ماهی‌های مرده و برای گیاه‌خوران میزان زیادی گیاه تازه در ساحل وجود داشت.

این مکان پر از دایناسورهایی بود که در ماسه‌ها حرکت می‌کردند.

محققان ردپای فسیل شده‌ی چندین گونه از دایناسورها را کشف کردند. این ردپاها درون رسوبات حفظ شده‌اند.

این ردپاها نشان می‌دهد که دایناسورهای زیادی با اندازه‌ی متوسط در این مکان زندگی می‌کرده‌اند که شامل گونه‌های تروپادا، پرنده پایان و آنکیلوسورها می‌شود.

مارتیل می‌گوید: این سنگ‌ها آخرین شواهد وجود دایناسور در بریتانیا است و تعجب می‌کنم که چرا پیش از این کسی آن را کشف نکرده بود، زیرا این سنگ‌ها برای بیش از صدها سال در معرض نور خورشید بوده‌اند.

فیلیپ هادلند(Philip Hadland)، نویسنده‌ی اصلی این مقاله از موزه‌ی هستینگز(Hastings) می‌گوید که در سال ۲۰۱۱ کشف کرده که این سنگ‌ها متفاوت هستند و تصور کرده که ممکن است ردپا باشند.

استیو بروسات(Steve Brusatte)، دیرینه‌شناس از دانشگاه ادینبرو که در این تحقیقات شرکت نداشته می‌گوید: اگرچه سال‌ها از زمانی که دایناسورها در این ساحل راه می‌رفتند گذشته است اما این بخش از کنت دوباره تبدیل به یک ساحل شده و ما می‌توانیم در کنار این دایناسورها حرکت کنیم. این ردپاها جدیدترین فسیل‌هایی هستند که تاکنون کشف کرده‌ایم اما ممکن است توسط آخرین دایناسوری که در بریتانیا زندگی کرده تشکیل نشده باشد و روزی ردپاهای جدیدتری کشف کنیم.

انتهای پیام