به گزارش ایسنا، میکروپلاستیک‌ها به دلیل مشکلاتی که طی چند سال گذشته برای اکوسیستم‌های زمینی به وجود آورده‌اند، به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته‌اند.

منشاء میکروپلاستیک‌ها در خاک؛ زباله جمع‌آوری شده، مالچ‌های پایه پلاستیکی، استفاده از لجن فاضلاب به‌عنوان کود، طغیان رودخانه‌ها، روانآب جاده‌ها، آب آبیاری و رسوب جوی است.

بر همین اساس؛ پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی کرمان با انجام مطالعه‌ای، خاک کلوت شهداد و کویر لوت را از نظر وجود میکروپلاستیک، مورد بررسی قرار دادند.

برای انجام این مطالعه، میکروپلاستیک‌ها از خاک‌های جمع‌آوری‌شده کلوت، تپه‌های شنی، شن‌های متحرک و دریاچه فصلی کلوت شهداد و کویر لوت جدا شدند.

 در ۳۰۰ گرم نمونه خاک؛ از میزان صفر (تشخیص داده نشده) در چندین قله کلوت تا ۲۵ عدد در برخی از دامنه‌های کلوت، با متوسط ​​فراوانی کلی در حدود ۰.۰۲ وجود داشت. اکثریت میکروپلاستیک‌ها از نوع الیافی با توزیع اندازه (≤ ۱۰۰ میکرومتر تا ≤ ۱۰۰۰میکرومتر) به سمت انتهای پایین کلوت‌ها یافت شد و نتایج تجزیه و تحلیل میکروپلاستیک‌های منتخب توسط طیف‌سنجی «میکرو رامان» نشان داد که «پلی اتیلن ترفتالات» و «نایلون (پلی آمید)» پلیمرهای اصلی میکروپلاستیک‌های شناسایی شده هستند.

به نظر می‌رسد که اکثر میکروپلاستیک‌ها از منابع دور از طریق باد به این محیط‌ها آورده می‌شوند و در مقدار کمتر رواناب‌های سطحی عامل انتقال آن‌ها به کویر است.

شناسایی میکروپلاستیک‌ها در نقاط کویری و خالی از سکنه، نشان‌دهنده گسترش، استفاده بیش از اندازه و عدم مدیریت پلاستیک‌ها در محیط زیست است. کاهش مصرف پلاستیک می‌تواند یکی از مهم‌ترین راهکارها برای پیشگیری از انتشار آلودگی توسط میکروپلاستیک‌ها باشد.

نتایج این پروژه تحقیقاتی با عنوان «پایش و بررسی میزان پراکنش میکروپلاستیک ها در شهرستان کرمان (پارک ملی خَبْر و کلوت شهداد)» در پایگاه نتایج پژوهش‌های سلامت کشور منتشر شده و دکتر هدی امیری، دکتر سجاد عباسی، دکتر محمد ملکوتیان، دکتر نعمت‌الله جعفرزاده و دکتر مجید هاشمی ؛ پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی کرمان در انجام این طرح تحقیقاتی مشارکت داشتند.

Microplastics in the Lut and Kavir Deserts, Iran

انتهای پیام