آنچه در بالا خواندید توضیحاتی است بر نمایشگاه «کرانه‌های حضور دیگری»؛ نمایشگاهی در گالری شیدایی که در جریان آن هنرمند تلاش کرده است با پرهیز از تقلید از طبیعت، مفاهیم بشری را به تصویر بکشید.
فران فریدونی، هنرمند نقاش در گفت وگویی با خبرنگار ایسنا که در این نمایشگاه حاضر شده بود، در توضیح کلی تابلوهای خود و دغدغه‌هایش در تصاویر خلق شده، چنین گفت: «در این مجموعه برخی کارها وجود دارند که تقریبا اولین اتودهای جدی من محسوب می‌شوند؛ یعنی سه سال روی موضوع خاصی کار نمی‌کردم و صرفا در تلاش بودم تا بتوانم آن فرم‌هایی که می خواهم را با مفهومی که در ذهنم است به دست بیاورم.»
او در ادامه با اشاره به اینکه از بین هزار اثری که از طریق تمرین به دست آمده بود، بیشترشان فرم‌های ارگانیک بودند و کمتر پیش می‌آمد فرم هندسی باشد، افزود: «من همیشه فکر می‌کنم فرم‌های هندسی زاویه‌دار مادی هستند و فرم‌های ارگانیک معنوی هستند. این همیشه در ذهن من هست و همیشه با این دید به فرم‌ها نگاه می‌کنم.»
به گفته فریدونی نقاشی‌ها در واقع متشکل از فرم‌هایی هستند که اصل و اساس آنها مفاهیم اولیه بشری است و تمام بشریت از تمام جهان در آن با هم مشترک هستند اما در اثر تکنولوژی و سرعتی که در جهان وجود دارد، ما این حقیقت را فراموش کرده‌ایم.
این هنرمند نقاش در پاسخ به این پرسش که آیا نمادی در نقاشی‌ها وجود دارد که برای مخاطب تداعی‌کننده مفاهیم بشری باشد، گفت: «نمی‌توانم بگویم این فرم‌ها نماد چیزی هستند. نمادی در کار نیست و این فرم‌ها خود مفاهیم اولیه بشری هستند.»
فریدونی با تأکید بر این نکته که ما در طبیعت شکل زاویه‌دار نداریم و به صورت طبیعی اشکال زاویه‌دار مربوط به تکنولوژی است، گفت: «این‌ها خود فرم‌های طبیعت هستند و من می‌توانم بگویم که از طبیعت تقلیدی نکرده‌ام که یک فرم را مثل نقاشی‌های واقع گرایانه کار کنم.»
به گفته وی این نقاشی‌ها خود فرم‌هایی هستند که با الهام گرفتن از طبیعت واقعی و ارگانیکی که انسان‌ها در آن با هم اشتراک دارند، خلق شده است.
او در توضیح یکی از آثار خود که تصویر آن را در پایین مشاهده می‌کنید، ضمن اشاره به لایه‌هایی که در اثر وجود دارد، گفت: «در فواصلی که من این لایه‌ها را می‌گذارم زمان برای من متوقف می‌شود و روال عادی و مکرر زندگی برایم تغییر می‌کند. تا جایی که متریال به من اجازه می‌دهد لایه‌های زیادی را کار می‌کنم و این کار برایم خیلی لذت بخش است.»
فریدونی در ادامه توضیحات خود به دو تابلونقاشی اشاره کرد و ضمن اینکه آنها را تقریبا جزو آخرین آثارش خواند، به متفاوت بودن این دو به لحاظ تکنیکی با سایر کارها پرداخت و گفت: «در کارهای بعدی لایه‌ها متغیرتر خواهد بود.»
به گفته او، این دو نقاشی کمی به بدن انسان نیز نزدیک است و همچنین در هر دو اثر حس زنانگی نیز تا حدی قابل مشاهده است.
فریدونی ضمن توضیح این تابلو، با تأکید بر اینکه فمنیست نیست و انتظار ندارد تا کسی برداشتی که خودش از کارهایش دارد را داشته باشد، گفت: «کار من به صورت مستقیم به هیچ یک از مسائل اجتماعی مربوط نیست و به نظر من اصلا رسالت هنرمند این نیست که برای اجتماع به صورت مستقیم کاری بکند.»
این نقاش در ادامه با اشاره به یکی از تابلوهایش که به گفته خود او بعد از مدت زیادی طبیعت‌گرایانه کار کردن خلق شده است، خاطرنشان کرد: «در طول تاریخ هنر، نقاشان با طبیعت به صورت آگاهانه برخورد کرده‌اند. من نیز به همین صورت کار می‌کردم تا اینکه به خودم گفتم نقاشی یعنی خلق کردن.»
فریدونی ضمن اشاره به اینکه برای رسیدن به هدف خود که همان خلق کردن خلاقانه است چند سالی هیچ کاری انجام نداد، گفت: «پس از مدتی که هیچ کاری انجام ندادم این تابلو اولین تابلویی بود که بعد از آن دوره، نقاشی کردم.»
فریدونی در آخر با بیان اینکه مجموعه‌ای که در گالری شیدایی به نمایش درآمده است، یکسری آثار هستند که ایده های آنها ممکن است گسترش پیدا کند، گفت: «برای شروع کار بعدی در حال فکر کردن به این هستم که این فرم‌ها خیلی متغیرتر شوند. مثل آدم‌ها که خیلی با هم فرق دارند اما در نهایت همگی یکی هستند.»
به گزارش ایسنا، «کرانه‌های حضور دیگری» تا ۱۵ مرداد ماه در گالری شیدایی است برپا بود.
انتهای پیام
نظرات