من در ایران نیستم.در سوئد زندگی میکنم.من به سهم خود از آتش نشانان و محیط بانان زحمتکش و دلسوز نهایت تشکر را دارم و دست مهربان آنها را می بوسم.محیط زیست اعم از گیاهان و جانوران بالاترین ثروت میهن عزیزمان ایران است.من بارها در مورد مشکلات محیط بانان که با حقوق کم خدمت میکنند در اینترنت خوانده ام. خاطره ای از کمک خادمین محیط زیست بگویم : من و دوستم یکبار که در حال عبور از شاهرود به سمت گرگان بودیم در جنگل سرگردان شدیم.باران به شدت می بارید و مستاصل شده بودیم.ناگهان صدای ماشین جنگلبانان که در حال گشت زنی بودند را شنیدیم و بسیار خوشحال شدیم.جنگلبانان مهربان ما را با جیپ شان تا گرگان رساندند. من هرگاه مطلبی در مورد صدمه به محیط زیست میشوم غمگین و نگران میشوم.به عنوان مثال قطع درختان جنگلی،فرونشست زمین،آتش سوزیهای زاگرس،خشک شدن هورالعظیم و تالابها و دریاچه هاو مانند آن. در کشور سوئد محیط زیست از دغدقه های اول شان است.طبق معیارهای سازمان ملل از نظر اهمیت به محیط زیست یکی از دوسه کشور اول جهان هستند.مردمش با حیوانات آن چنان مهربان هستند که بارها گوزن، آهو ،روباه و خرگوش را در محطه مسکونی دیده ام.کشتن یک گرگ شش ماه زندان دارد.از بس حیوانات زیاد هستند حدود یک سوم مرگهای در اثر تصادف به برخوردماشین ها با گوزنهای شمالی ارتباط دارد.گوزن شمالی درشت هیکل و حدود 700 کیلو وزن دارند.