به گزارش ایسنا، آن‌چه که امروز محققان علوم اجتماعی به آن اذعان دارند، این است که مسائل محیط زیستی و حفظ محیط زیست، عمیقاً مفاهیمی اجتماعی و فرهنگی هستند.

با توجه به نقش مسائل اجتماعی و فرهنگی در مسائل محیط زیستی، پژوهشگران جامعه‌شناسی با انجام یک مطالعه فراتحلیل زمینه عوامل اجتماعی مرتبط با حفظ محیط زیست را در ایران مورد بررسی قرار دادند.

برای انجام این فراتحلیل کلیه پژوهش‌های انجام‌شده در ایران در سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۶ که به بررسی عوامل اجتماعی مرتبط با حفظ محیط زیست، انجام شده بودند را از پایگاه‌های داده استخراج کردند و در نهایت ۲۰ مقاله پژوهشی مورد بررسی قرار گرفت.

بررسی‌های این مطالعه نشان داد عوامل اجتماعی در سطح متوسطی می‌توانند بر حفظ محیط زیست موثر باشند.

در این مطالعه رابطه بین عوامل اجتماعی و حفظ محیط زیست، به تفکیک منطقه جغرافیایی در شش منطقه جغرافیایی تهران، جنوب، شمال، شرق و غرب مورد بررسی قرار گرفت.

این مطالعه نشان داد که میزان گرایش به حفظ محیط زیست، در هر یک از مناطق با یکدیگر متفاوت است. به گونه‌ای که هرچه میزان شکنندگی محیط بالاتر باشد، میزان تاثیر عوامل اجتماعی در حفظ آن محیط نیز پررنگ‌تر خواهد بود. به طور مثال در منطقه جغرافیایی شرق کشور که محیط زیست به شدت شکننده است، نقش عوامل اجتماعی در حفظ محیط زیست این منطقه بسیار حائز اهمیت است.

با توجه به یافته‌های به دست آمده از این تحقیق، می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که عوامل اجتماعی شامل؛ سبک زندگی، سرمایه فرهنگی، قانون‌گرایی، شبکه‌های اجتماعی، سرمایه اجتماعی، جامعه‌پذیری، دینداری و... دارای تاثیری در حد متوسط رو به بالا در حفظ محیط زیست هستند.

در انجام این تحقیق غلامرضا تاجبخش و محمدرضا حسینی پژوهشگران علوم اجتماعی دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی و امین گودرزی؛ دانشجوی دکتری بررسی مسائل اجتماعی ایران در دانشگاه کاشان مشارکت داشتند.

یافته‌های این مطالعه به صورت مقاله علمی با عنوان «فراتحلیل عوامل اجتماعی مرتبط با حفظ محیط زیست با تاکید بر نقش منطقه جغرافیایی در ایران» در دوفصل‌نامه پژوهش‌های محیط زیست، منتشر شده است.

انتهای پیام