فوتسال ایران هم با این دفاعی بازی کردنش که برای دومین بار این حالت را گرفت و منجر به باختش شد، رفت که یه کم آب خنک بخوره تا حالش جا بیاد و یه درسی بگیره که با دو امتیاز جلو بودن اینقدر دفاعی بازی نکنه و در کناره های زمین قدم نزنه تا توپ رو بهش تقدیم کنند و بگن بفرمایید دروازه خالیه گل بزنید. نزنی میزنن.....!

واقعا جای بسی تاسف داشت که هربازی رو که ازتیم کشورمون دیدیم قلبمون خواست وایسته و تا سر حد مرگ رفتیم تا اون بازی رو بردیم. مقابل قزاقستان هم به خیال خام دو گل جلو بودن کشیدیم عقب و نتیجه شد چیزی که دیدین. درکل اینایی که میگم ضعفهای تیم هست دردفاع افتضاح هستیم خصوصا نقاط کور دفاعمون که هرچی خوردیم ازاونجا خوردیم. دوم اصلا برای کل دقایق بازی تیم برنامه‌ای نداره و فقط هم هر چقدر بردیم به خاطرتاکتیک های شخصی بود نه بازی گروهی صددرصدی. سوم بچه های تیم زیاد از نظر بدنی و ذهنی رو فرم نبودن. چهارم تو بعضی بازی‌ها مثل ازبکستان و قزاقستان یکم تیم‌های مقابل رودست کم گرفتیم وغرور ورمون داشت و در آخر بازیکنان اصلا انگیزه و شخصیت رفتن به مراحل پایانی بازیها رو نداشتن و بیچاره کردن ملت رو که آه کشیدن وافسوس خوردن وسر بر بالین نهادن اون شب و به صبح رسوندن درغم وغصه حذف شدن از بازیها