به گزارش ایسنا، کریگ کلمنتس، مدیر آزمایشگاه هواشناسی آتش در دانشگاه ایالتی سن خوزه دراین باره گفت که این امر معلول ترکیبی از چند فاکتور شامل تغییر آب و هوا، چند دهه مهار آتش و خشکسالی است.

کلان‌آتش (مگافایر) که نامی است که برخی از کارشناسان بر آن گذاشته‌اند، آتش‌سوزی‌هایی بزرگ‌تر از ۱۰۰ هزار هکتار است. این آتش‌سوزی‌ها قبلا به ندرت رخ می‌داد اما اینک به شکلی روزافزون به رویدادی عادی بدل شده است.

کلمنتس گفت: فکر می‌کنم این روند ادامه خواهد داشت زیر منطقه بزرگی وجود دارد که هنوز بالقوه ممکن است بسوزد.

اکنون آتش‌سوزی‌ها، بسیار بزرگ‌تر و داغ‌تر از دهه‌های گذشته شده است زیرا صد سال اطفای حریق، جنگل‌ها را پر از درختان پرشاخ‌وبرگ مرده کرده است و آتش‌سوزی‌های منظمی که پوشش گیاهی این مناطق را تُنُک کند، رخ نداده است.

کالیفرنیا پس از گذراندن یک دوره خشکسالی شدید از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶، دوباره در سال ۲۰۲۰ وارد خشکسالی شدید شد. دو سال گذشته خشک‌ترین دوره زمانی در شمال کالیفرنیا از سال ۱۹۷۶ تا ۱۹۷۷ بوده است و باعث شده است که پوشش گیاهی در اثر کمبود باران و برف خشک شود.

به گزارش ایندیپندنت، بحران آب و هوا همچنین منجر به افزایش دمای هوا از جمله در شب می‌شود. دمای گرم‌تر برف را آب می‌کند و منجر به شرایط خشکی می‌شود که به درازا می‌کشد و دامنه‌اش به فصل آتش‌سوزی می‌رسد. علاوه بر آن، افراد بیشتری به مناطقی که احتمال آتش‌سوزی در آن‌ها وجود دارد، نقل‌مکان می‌کنند و این امر نیز خطر آتش‌سوزی را بیشتر می‌کند.

انتهای پیام