به گزارش ایسنا، توکل کرمان در گفتگویی با خبرگزاری آناتولی در دهمین سالگرد برنده شدن جایزه صلح نوبل گفت، یمنی‌ها با نبردی سرنوشت ساز علیه دشمنانی روبرو هستند که تلاش می‌کنند تا کشور را از بین ببرند و دچار تفرقه کنند.

وی ادامه داد: اگرچه حرص و طمع برخی از کشورها برای به دست آوردن نفوذ در یمن آنها را به ارتکاب جنایت علیه بشریت و هتک حرمت به این کشور ترغیب کرده، اما آخرین کلمه در این مبارزه هنوز گفته نشده است.

در سال ۲۰۱۱، برخی از یمنی‌ها توکل کرمان را پس از دریافت جایزه صلح نوبل "زن آهنین" و "مادر انقلاب" توصیف کردند. وی به نخستین زن عرب و دومین زن مسلمان تبدیل شد که این جایزه را دریافت کرده است.

کرمان و دوستانش دهمین سالگرد دریافت این جایزه جهانی را در استانبول جشن گرفته و آن را "۱۰ سال کار و امید" توصیف کردند.

وی با اشاره به انگیزه‌های بهار عربی در یمن گفت: ما به حقوق خود برای زندگی در شرافت، عدالت، دموکراسی، برابری و ایجاد قانون در یمن باور داشتیم. ما به حقوق خود برای تغییر یک رژیم خودکامه، استبدادی، شکست خورده و فاسد باور داشتیم و این درخواست‌ها هنوز هم اعتبار دارند.

توکل کرمان در ادامه افزود: من چیزی جز الگویی برای آن جنبش عظیم مردمی و اجتماعی نبودم. هنگامی که برنده شدن جایزه نوبل من اعلام شد، هر زن یمنی آن را برای خود یک افتخار نمادین تلقی کرد و کسانی که در انقلاب مردمی یمن شرکت کردند آن را به عنوان یک افتخار جهانی و به رسمیت شناختن اراده آزاد خود مشاهده کردند. انقلاب‌ها با سود و زیان سریع سنجیده نمی‌شوند. هر انقلابی یک تغییر تاریخی است که از خواسته‌های آزادی، عزت، شرافت، عدالت و تغییر ناشی می‌شود. هرکسی که برای این اهداف بجنگد، موفقیت یا شکست را با چالش‌های موجود، پیوند نمی‌زند.

توکل کرمان را به دلیل تلاش بدون خشونتش می‌شناسند

کرمان ۴۲ ساله و برنده جایزه صلح نوبل ۲۰۱۱ را به دلیل تلاش بدون خشونتش برای آزادی بیان و امنیت زنان و شرکت در اقدامات صلح طلبانه در یمن می‌شناسند.

وی گفته که مردم یمن عوامل خارجی و عاملان محلی آنها در صنعا یا گروه‌های مسلح جدایی طلب در عدن را نمی‌پذیرند: یمن، گورستان مهاجمان است. مبارزه برای یک وطن امن قانونمند، شهروندی برابر و دموکراسی به عنوان مهمترین هدف ما باقی خواهد ماند. نبرد ما با دشمنان نبرد موجودیت است."

درحالیکه جامعه بین‌الملل در هفت سال گذشته تلاش کرده تا صلح را در یمن برقرار کند، توکل کرمان بر این باور است که این روند تنها با پایان دادن به مداخله‌های خارجی صورت می‌گیرد.

وی با تاکید بر مشخص شدن اختیارات دوفاکتوی حوثی‌ها، وجود قیمومیت امارات بر جزایر یمن به ویژه در سقطری، مایان، باب المندب و بالحاف را اعلام جنگ دانست که بدون لغو این قیمومیت در یمن، صلح برقرار نخواهد شد.

کرمان ادامه داد: یمن باید پس از قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل که احترام به یمن و وحدت، امنیت، ثبات و حاکمیت آن را تایید می‌کند، مرحله انتقالی را تکمیل کند.

این زن ۴۲ ساله یمنی پیش از برنده شدن جایزه صلح نوبل یک خبرنگار، سیاستمدار و مدافع حقوق بشر بود. او ریاست گروه "زنان خبرنگار بدون زنجیر" را برعهده داشت که در سال ۲۰۰۵ تاسیس شد. بعدا، توکل کرمان به چهره‌ای بین‌المللی در انقلاب یمن تبدیل شد که بخشی از قیام بهار عربی محسوب می‌شد. او اکنون به صدای یمن در عرصه جهانی بدل شده است.

توکل کرمان در ادامه گفت: من صدای کشورم و مردم یمن در تمامی رویدادهای بین‌المللی هستم. من همواره در نشست‌هایی که برگزار می‌شود، درباره یمن صحبت می‌کنم.

بنیاد کرمان

کرمان علاوه بر این کارها موسس چند نهاد از جمله بنیاد توکل کرمان و کانال تلویزیونی بلقیس (Belqis) در استانبول است.

فعالیت‌های این موسسات شامل حمایت از حقوق بشر و آزادی، حمایت از رسانه‌ها و روزنامه نگاری و ارائه کمک‌های بشردوستانه و خیریه‌ای برای گروه‌های آسیب دیده در یمن و همچنین اعطای بورسیه به دانشجویان از کشورهای مختلف است.

این بنیاد همچنین زنان را قادر می‌سازد تا با همکاری دولت‌ها، سازمان‌های جامعه مدنی، بخش خصوصی و جوامع اهدا کننده، در خدمت به بشریت، در جوامع خود پیشرو باشند.

تاکید برای اجرای اقدامات بازسازی یمن

برنده یمنی جایزه صلح نوبل ۲۰۱۱ همچنین گفت، آینده یمن به پایان جنگ مخرب و نابرابر علیه این کشور بستگی دارد که می‌توان آن را با "پایان اختیارات دوفاکتوی حوثی‌ها، پایان اشغالگری عربستان و امارات و بازگشت به دولت یمنی" به دست آورد.

وی همچنین بر اجرای یک پروژه بزرگ برای بازسازی در یمن و برقراری قانون عدالت انتقالی به عنوان بخش‌های مهمی از یک طرح جامع صلح در کشور تاکید کرد.

۱۱ فوریه ۲۰۱۱، یمنی‌ها علیه علی عبدالله صالح، رئیس جمهوری پیشین این کشور که بعدا در دسامبر ۲۰۱۷ به دست حوثی‌ها کشته شد، دست به قیام زدند.

یمن بعد از آن وارد یک درگیری شد که در مارس ۲۰۱۵ و پس از تصرف صنعا، پایتخت به دست حوثی‌ها شدت گرفت و عبد ربه منصور هادی، رئیس جمهوری مستعفی یمن را مجبور کرد تا از کشور بگریزد.

انتهای پیام