به گزارش ایسنا، ‌اساسنامه جدید فدراسیون های ورزشی پس از تغییراتی در کمیسیون اجتماعی هیات دولت و طرح در کمیته تطبیق قوانین مجلس در مهر ماه سال ۹۸ به تصویب رسید و در آذر ماه همان سال نیز برای اظهارنظر و تایید نهایی به شورای نگهبان ارجاع شد تا پس از تایید، جهت اجرا به دولت ابلاغ شود، اما حدود ۲۰ماه طول کشید تا نهایت در شنبه ۱۲ تیر از سوی سخنگوی شورای نگهبان اعلام شد که چهارشنبه ۹ تیرماه ۱۴۰۰ اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی آماتوری جمهوری اسلامی ایران، مورد بررسی قرار گرفته و مغایر با شرع مقدس و قانون اساسی شناخته نشده تا این‌گونه به تایید شورای نگهبان برسد و در نهایت ۱۹ تیرماه بود که از سوی معاون اول سابق رییس جمهوری جهت اجرا به وزارت ورزش و جوانان ابلاغ شد و اواخر مردادماه بود که از سوی این وزارتخانه جهت اجرا به فدراسیون های ورزشی ابلاغ شد.

فصل تازه انتخابات فدراسیون‌های ورزشی طبق اساسنامه جدید

از چند روز قبل نیز، ثبت نام نامزدهای ۱۰ فدراسیون کوهنوردی، کبدی، بسکتبال، نابینایان و کم بینایان، اسکیت، شنا، تکواندو، بوکس، ورزش دانش آموزی و تیراندازی برای برگزاری مجمع انتخاباتی آغاز شده و به مدت ۱۰ روز کاری ادامه خواهد داشت و پس از این که ثبت نام کاندیداهای این ۱۰ فدراسیون به پایان رسید، طی مدت گرفتن استعلام از کاندیداها، براساس اساسنامه جدید فدراسیون‌های ورزشی، کمیسیون ورزشکاران، داوران و مربیان نیز تشکیل می‌شود تا اعضای اصلی مجمع برای رای‌گیری در انتخابات مشخص شوند.

با توجه به ابلاغ اساسنامه جدید فدراسیون های ورزشی باید در نظر داشت اینکه ابلاغ این اساسنامه، شرایط متفاوت و جدیدی را نسبت به گذشته ایجاد کرده است و علاوه بر ترکیب مجمع که با تغییرات عمده ای همراه شده، شرایط داوطلب های شرکت در انتخابات هم نسبت به گذشته تغییر کرده است، با این وجود اما کماکان در مورد یک مسئله مهم، شرایط همانند گذشته باقی مانده و تغییری رخ نداده است؛ اینکه بند قانونی در مورد ضرورت استعفای افرادی که سرپرست یک فدراسیون ورزشی هستند و قصد دارند به منظور تصدی پست ریاست در انتخابات فدراسیون های ورزشی شرکت کنند، همچنان جایی در اساسنامه فدراسیون های ورزشی ندارد!

رویکرد وزارت ورزش در گذشته چگونه بود؟

نکته قابل تامل اینکه همواره وزارت ورزش و جوانان با رویکرد رعایت عدالت در مورد تمامی کاندیداهای احراز پست ریاست فدراسیون های ورزشی، نسبت به لزوم استعفای افرادی که سرپرست یک فدراسیون هستند و قصد شرکت در انتخابات به عنوان رییس را دارند، ورود کرده است و تصور می شد با ابلاغ اساسنامه جدید فدراسیون های ورزشی این مسئله به عنوان یک بند قانونی در اساسنامه لحاظ شود تا دیگر شاهد تفسیر مسئله یا برخورد سلیقه ای در این رابطه نباشیم و همه چیز در چارچوب قانون پیش برود، اتفاقی که در نهایت رخ نداد و باید منتظر ماند و دید وزارت ورزش در انتخابات فدراسیون هایی که قرار است برای اولین بار طبق اساسنامه جدید فدراسیون های ورزشی پیش برگزار شوند، چه رویکردی را مدنظر قرار می دهد.

به طور مثال، ‌ششم آذرماه سال ۱۳۹۸ بود که دوره چهارساله ریاست غلامرضا نوروزی در فدراسیون پزشکی ورزشی به اتمام رسید و پس از آن مهرزاد خلیلیان به عنوان سرپرست فدراسیون پزشکی ورزشی از سوی مسعود سلطانی فر، وزیر سابق ورزش و جوانان منصوب شد تا در این سمت فعالیت کند و اینگونه وی تا ۲۵ تیرماه سال ۱۳۹۹ عهده دار سرپرستی فدراسیون پزشکی ورزشی بود و یک روز پس از آن، بنا بر اعلام معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش و جوانان، مهرزاد خلیلیان، سرپرست سابق فدراسیون پزشکی ورزشی به دلیل کاندیداتوری در انتخابات فدراسیون پزشکی ورزشی از سمت خود استعفا داد و این کناره‌گیری در راستای اجرای عدالت در مورد تمامی کاندیداهای احراز پست فدراسیون پزشکی ورزشی انجام شد.

استعفا یا ادامه فعالیت؛ تکلیف سرپرست-نامزدها چه می‌شود؟

آنچه اخلاق و عقل و عدالت حکم می کند این است که باید شرایط یکسانی برای تمامی نامزدهایی که قصد دارند به منظور تصدی پست ریاست، در مجمع انتخاباتی یک فدراسیون ورزشی شرکت کنند، وجود داشته باشد چرا که به طور حتم اگر سرپرست یک فدراسیون ورزشی سودای ریاست در سر داشته باشد و به همین منظور در انتخابات شرکت کند، با توجه به مزیت های پست سرپرستی برای وی و امکان ارتباط هرچه بهتر با هیئت های ورزشی و ارکان فدراسیون مسیر هموارتری برای پیروز شدن پیش رو دارد و این رویه بر خلاف عدالت محوری است و حال که همانند گذشته، بند قانونی در رابطه با لزوم استعفای سرپرستی که قصد شرکت در انتخابات فدراسیون ورزشی به منظور تصدی پست ریاست را دارد دیده نشده، ضروری است همانند گذشته وزارت ورزش و جوانان به منظور اجرای عدالت نسبت به مسئله ورود کرده و اجازه ندهد حقی از کسی پایمال شود یا شرایط به سود فرد دیگری رقم بخورد!

انتهای پیام