به گزارش ایسنا، حسن شیخ الاسلامی صبح روز چهارشنبه در نشست گرامیداشت یاد پاتریس لومومبا که با حضور پسر ارشد وی رولان لومومبا در محل دفتر مطالعات وزارت خارجه در تهران برگزار شده بود با اشاره به سابقه مبارزاتی پاتریس لومومبا اظهار کرد: پاتریس لومومبا به عنوان فردی مبارز در بین افکار عمومی ایران شناخته شده است و یکی از خیابان های مهم تهران به اسم او نامگذاری شده است.

وی با اشاره به ریاست رولان لومومبا بر اندیشکده فکری لومومبا در کشور آفریقایی کنگو افزود: در چند سال گذشته برخی از دیپلمات های جوان کنگویی برای گذراندن دوره کارشناسی ایران معاصر به تهران آمده اند و در این دوره ها شرکت کرده اند و اکنون نیز زمینه های مساعدی برای توسعه روابط علمی، پژوهشی و آموزشی بین دو کشور وجود دارد و ما با اشتیاق، علاقه خود را برای توسعه این روابط اعلام می کنیم.

پاتریس امری لومومبا در ۱۰ اکتبر ۱۹۵۸ در لئوپولدویل (کینشاسا)، جنبش ملی کنگو را به وجود آورد. جنبشی که هدفش رسیدنِ کنگو به استقلالِ سریع، بدون گذر از دوره‌های میانجیگری و کنترل کشور توسط مردم که اهرم‌های اصلی اقتصاد کشور هستند، بود. این جنبش می خواست یک کنگو متحد و قوی؛ یک موتور واقعی برای کل قاره آفریقا بسازد.

لومومبا ۲ جولای ۱۹۲۵در منطقه اونالوئا در سانکورو در استان کاسای شرقی در کنگو-کینشاسا به دنیا آمد. او در دوره پیدایش تعیینِ سرنوشت در کنگو خودش را به عنوان یک چهره معرفی کرد.

لومومبا از جنبش های گوناگونِ مقاومت در داخل کشورش حمایت می کرد. نبوغ او در میلش به دستیابی عدالت برای فقرا و صداقت عمیقش آشکار است. تعهدات لومومبا در تمامی زمینه های آزادی و تایید آفریقا او را به یکی از بزرگترین چهره های پان-آفریقاییسم مبدل کرده است.

پاتریس لومومبا در اکتبر ۱۹۵۸ با همراهی خویشاوندانش جنبش ملی کنگو (MNC) اولین حزب فرا قومی و واقعا ملی کنگو را تاسیس کرد.

او در دسامبر ۱۹۵۸ در کنفرانس پان آفریقا در شهر آکرا جایی که با قوام نکرومه ملاقات داشت، شرکت کرد. نکرومه یک محرک مهم در زندگی سیاسی لومومبا بود.

در ماه می ۱۹۶۰ جنبش ملی کنگو برنده انتخابات پارلمانی کنگو شد. در ژوئن ۱۹۶۰ لومومبا نخست وزیر اولین دولت کنگویی کشورش شد. او در دوران فعالیتش رابطه بغرنج و پرمخمصه ای با قدرت استعمار سابق داشت.

قدرت لومومبا البته تنها چند ماه دوام آورد زیرا او در ۱۷ ژانویه ۱۹۶۱ با دو تا از همراهانش موریس امپولو و جوزف اوکیتو ترور شد. لومومبا برای رفاه بشر و به ویژه جوانان که هنوز اکثریت جمعیت آفریقا را تشکیل می دهند، مبارزه کرد.

انتهای پیام