به گزارش ایسنا، حسن اوجی، کارشناس روابط بین‌الملل در یادداشتی با این مقدمه می‌افزاید: دور اول نشست مذکور که به میزبانی پاکستان در تاریخ هفدهم شهریور ماه سال جاری به صورت مجازی برگزار گردید، بر حمایت قاطع از حاکمیت، استقلال و تمامیت ارضی افغانستان و عدم دخالت مجازی ار امور داخلی این کشور و همچنین بر ضرورت تشکیل دولتی فراگیر با شرکت همه گروههای افغانستانی تأکید شد. در این نشست، تعهد همسایگان برای دستیابی به اهداف مشترک صلح، امنیت و رفاه دراز مدت نیز اعلام گردید و همزمان وزرای امور خارجه با اجماع تأکید داشتند که نباید قلمرو افغانستان به عنوان تهدیدی برای سایر کشورها مبدل شده و سازمان های تروریستی، ازخاک افغانستان برای اقدامات تروریستی خود استفاده کنند.
نشست آتی تهران بدون شک می‌تواند زمینه بسیار خوبی برای تداوم مذاکرات درباره آینده افغانستان و صلح در این کشور با حضور همه گروههای قومی آن کشور شامل پشتون ها، تاجیک ها، ازبک ها، هزاره ها و ... در افغانستان باشد. اساساً نقش تسهیل‌گرایانه جمهوری اسلامی ایران در افغانستان که همواره در طول تاریخ به استقرار صلح و ثبات در این کشور علاقه‌مند بوده است، با توجه به قرابت فرهنگی در کنار وساطت و ارتباط خوبی که با شخصیت ها، جریانات و احزاب مختلف افغانستانی دارد، به تدریج می تواند زمینه مذاکرات جدی سیاسی فراگیر با حضور همه گروه ها و جریانات سیاسی را فراهم کند.
تاریخ به خوبی گویایی این حقیقت است که جمهوری اسلامی ایران در همه ادوار چهار دهه اخیر و در سال های سخت جهاد، مقاومت و مبارزه با اشغالگری آمریکا، همواره در کنار مردم مسلمان و همسایه افغانستان بوده و یقیناً در تحولات آینده سیاسی اینخون کشور هم نقش مثبت و محوری در جهت ارتقای صلح، ثبات و امنیت در افغانستان ایفا خواهد کرد. پذیرش بیش از سه میلیون آواره افغانستانی در کشور که از این تعداد تنها هشتصد هزار نفر پناهنده در ایران به طور قانونی زندگی کرده و حدود ۲ میلیون نفرآن ها فاقد مدارک قانونی هستند، و ارائه امکانات بهداشتی، آموزشی و ... به این پناهندگان، خود به وضوح گویای این موضوع است که جمهوری اسلامی ایران از پیشگامان اصلی حمایت از مردم افغانستان برای ایجاد کشوری با ثبات، شکوفا و مرفه بوده است.
حال که قرار است به به یاری کشورمان دومین اجلاس وزرای خارجه در تهران برگزار شود، به نظر می رسد که لزوم تشکیل دولت فراگیر، مبارزه با گروههای تروریستی، کنترل موج آوارگان، امنیت اقتصادی و پرهیز از افراطی گری از جمله موارد مهم این نشست خواهد بود که می تواند افغانستان را به تدریج وارد ساز و کارهای منطقه‌ای نموده و باعث ثبات و شکوفایی اقتصادی این کشور گردد.
بدیهی است یک افغانستان با ثبات و امن در منطقه، نه تنها می تواند امنیت و رفاه اقتصادی را برای مردم این کشور به همراه آورد، بلکه موجب تقویت امنیت منطقه ای و کشورهای همسایه خواهد شد. در این چارچوب به نظر می رسد که امنیت مرزهای همسایگان، مقابله مشترک با تروریسم، امنیت اقتصادی، مبارزه با قاچاقچیان و سوداگران مواد مخدر و همچنین رعایت حقوق شهروندی و عدم تغییر بافت جمعیتی افغانستان از جمله دغدغه های مهم همسایگان افغانستان خواهد بود که به طور جدی در این اجلاس مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت.
در راستای توجه جدی به محورهای این نشست، ضرورت دارد تا جامعه جهانی با محوریت سازمان ملل، ضمن حمایت جدی از نشست تهران، با ایجاد زیر بناهای ساختاری توسعه و امکانات بنیادین برای مردم افغانستان؛ که خسته از جنگ های طولانی مدت و آسیب های جدی روحی- روانی هستند، با فراهم کردن امکانات بشر دوستانه و ارائه خدمات گوناگون به خصوص آموزش واشتغال، نقش اساسی را در کنار همسایگان افغانستان ایفا کند. همچنین در کنار توجه جدی به امر اشتغال، لازم است تا دفتر مقابله با مواد مخدر سازمان ملل نیز نسبت به جلوگیری از کشت و برداشت مواد مخدر کمک کرده و با دول همسایه، فعالیت های همسویی را جهت مبارزه با قاچاق مواد مخدر آغاز نماید. بدون شک ادغام بیشتر افغانستان در ساز و کارهای منطقه ای که خود از موضعات محوری نشست وزرای امور خارجه است، می تواند ضمن افزایش پیوندها و همکاری های منطقه ای، به صلح و ثبات در افغانستان کمک شایانی نماید. البته این امر در صورتی به وقوع خواهد پیوست که رهبران جدید افغانستان با فاصله گرفتن از فعالیت‌های گذشته خود، از اقدامات نظامی پرهیز کرده و مردم و کشور افغانستان را قربانی اهداف سیاسی خود نکنند، در آن صورت است که به طور طبیعی با اقبال عمومی در داخل و خارج از افغانستان، روبه‌رو خواهند شد.
انتهای پیام
نظرات