به گزارش ایسنا به نقل از الجزیره، جنگ سی ساله، به جنگی اطلاق می‌شود که بین سال‌های ۱۶۱۸ تا ۱۶۴۸ در اروپا  شعله ور بود. در جریان این جنگ‌ها ۱۲ میلیون اروپایی کشته شدند و گفته شده که جمعیت آلمان ۳۰ درصد کاهش یافته است.

این جنگ در ابتدا از تجزیه سیاسی امپراتوری روم آغاز شد و به گفته بسیاری از مورخان در ابتدای جنگ فقط درگیری‌هایی طایفه‌ای شکل گرفت. اما به مرور به حمام خونی تبدیل شد که حدود ۲۰ کشور اروپایی را با خود درگیر ساخت. در نهایت این جنگ با پیروزی پروتستان‌ها خاتمه یافت. پیروزی پروتستان‌ها به آزادی‌های بیشتر انجامید و بدین ترتیب چهره جدید اروپا از همان زمان شکل گرفت.

این جنگ تغییراتی را نیز به فرهنگ و هنر اروپا تحمیل کرد و در نقاشی‌های آن دوران تاثیر گذاشت. بسیاری از هنرمندان با نقاشی‌های خود در جنگ مشارکت داشتند. این نقاشی‌ها که اغلب حاوی پیام‌های دینی بودند در آن دوره نوعی ابزار رسانه‌ای محسوب می‌شدند.

دیوید تنیرز ـ نقاش فلاندری( ۱۶۴۹ ـ ۱۵۸۲) ـ نقاشی‌های زیادی درباره جنگ‌های سی ساله ترسیم کرده و خشونت و خونریزی‌های آن زمان از سوی هر دو گروه را به تصویر کشیده است. تابلوی زیر یکی از آثار اوست که سربازانی را در حال حمله به یک روستا کشیده است. در این تابلو، یک سرباز یقه یک کشیش را گرفته و با او درگیر شده است.

در تابلوی زیر اثر کارل والبوم ( ۱۸۵۸ـ ۱۸۱۰)، نقاش سوئدی، صحنه مرگ پادشاه سوئد، گوستاو آدولف دوم، ترسیم شده است. این پادشاه سوئدی در وسط تابلو در حال سقوط از اسبش نقاشی شده است.

در جنگ‌های سی ساله خشونت‌ها و تجاوزهایی صورت می‌گرفت که با ادعای هیچ یک از طرفین دعوا هم‌خوانی نداشت. مردم در ملاء عام اعدام می‌شدند. بسیاری از مردم که هیچ نقشی در این جنگ نداشتند، مورد آزار و اذیت قرار گرفتند و زنان نیز مورد تجاوز قرار می‌گرفتند و برای نجات خود پا به فرار می‌گذاشتند. ژاک کالو (۱۶۳۵ ـ ۱۵۹۲) که یک نقاش سبک باروک است، اثری دارد که در  آن یکی از صحنه‌های اعدام را ترسیم کرده است.

پیتر میکنسر (۱۸۸۴ ـ ۱۸۳۱)، نقاشی از اهالی چک نیز تابلویی با موضوع زنان و دهقانان فقیر و درمانده از جنگ را ترسیم کرده است.

انتهای پیام