به گزارش ایسنا، در یادداشت سجاد سرگلی، مدرس ویرایش و نگارش که آن را در صفحه شخصی خود منتشر کرده، میخوانیم: «چمدان» واژهای روسی است، اما با تباری فارسی. «جامهدان» از فارسی به تاتاری، که از خانواده زبانهای ترکی است، رفته و از تاتاری به روسی و این بار از روسی به فارسی بازگشته، همراه با تغییراتی. سیر تحول این واژه چنین است:
جامهدان (فارسی) ← چَمِدان (تاتاری/ترکی) ← چِمُدان (روسی) ← چَمَِدان (فارسی)
دکتر علیاشرف صادقی در مقاله «کلمات روسی در زبان فارسی و تاریخچه ورود آنها» فهرستی از کلمات روسی، که وارد فارسی شدهاند، آورده و برای هر یک توضیحاتی سودمند ارائه کرده است.
واژه چمدان مرا به یاد شعر علیرضا آذر میاندازد:
چمدان دست تو و ترس به چشمان من است
این غمانگیزترین حالت غمگین شدن است
... دل به دریا زدهای پهنه سراب است نرو
برف و کولاک زده راه خراب است نرو
بی تو من با بدن لخت خیابان چه کنم؟
با غمانگیزترین حالت تهران چه کنم؟
انتهای پیام
نظرات