این نویسنده، مترجم و خوزستانپژوه به ایسنا گفت: کهنترین تمدن شناخته شده ایرانی تاکنون تمدن ایلام (هتمتی) دانسته میشود که از سه هزار سال پیش بدان سو عمدتا در جنوب غرب و جنوب ایران گسترده بوده است.
وی خاطرنشان کرد: ایلامیان، قرنها پیش از آریاییها در این صفحات جغرافیایی میزیستهاند اما شگفت این است که حوزه پژوهشی پر چالش این دوران بس دیرینه تاریخ، فرهنگ و تمدن ایرانی همواره تاکنون در قبضه پژوهشگران غربی بوده است.
اما ادامه داد: از میان باستانشناسان، مورخان، زبانشناسان و دیگر پژوهشگران غربی ایلام باستان میتوان از این افراد نام برد؛ دنیل پاتس، والتر هینتس، فرانسوا والات، هاید ماریکخ، ریچارد هلوک، متیو واترز، متیو استالپر، الیزابت کارتر، هنکلمن و بسیاری دیگر. این دانشمندان تاکنون صدها دانشجوی ایرانی را نیز مستقیم و غیرمستقیم در این زمینه پرورش دادهاند.
به گفته این استاد دانشگاه: یکی از این شاگردان ایرانی ایلامشناسان غربی، دکتر عباس علیزاده مولف کتاب بالا است که نوشتههای تحقیقی ف. ج. ل. گرملیزا در زمینه «الگوهای استقرار و فرهنگهای پیش از تاریخی دشت شوشان» را تشریح کرده است.
او افزود: گرملیزا که در اصل پزشک بوده در دهه ۱۳۳۰ علاوه بر امور پزشکی هفت سال به صورت میدانی در منطقه عمومی شوش و سوسنگرد پژوهشهای باستانشناختی خود درباره هزارههای پیشاتاریخ ایران ایلامی را نیز پیگیر بوده است.
امام خاطرنشان کرد: کتاب در اصل آنگلیسی آن در سال ۱۹۹۶ توسط دانشگاه میشیگان منتشر شده و ترجمه فارسی آن نیز در ایران در سال ۱۳۸۲ خورشیدی در ۱۹۹ صفحه به خوانندگان علاقهمند عرضه شده است.
این خوزستانپژوه گفت: نکته جالب توجه در اهمیت شناخت گرملیزا و کار وی، علاوه بر مقدمه رییس پژوهشکده باستانشناسی ایران، مقدمه مترجمان (لیلا پاپلییزدی و عمران گاراژیان)، پیشگفتار هنری رایت و دیباچه دکتر عباس علیزاده هستند.
انتهای پیام
نظرات