به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، این گونه‌ی جدید توسط محققان سازمان غیر دولتی "پارا لا تیرا" (Para La Tierra)  با همکاری سازمان "Guyra Paraguay" و موسسه تحقیقات بیولوژیکی پاراگوئه (Instituto de Investigación Biológica del Paraguay) توصیف شده است. به گفته‌ی آن‌ها این مار متعلق به سرده "فالوتریس" (Phalotris) بوده که دارای ۱۵ گونه نیمه‌زیرزمینی است که در مرکز آمریکای جنوبی پراکنده شده‌اند. این گروه از مارها به دلیل ترکیب رنگ چشمگیرشان که شامل الگوهای قرمز، سیاه و زرد است، ‌ مورد توجه قرار گرفته‌اند.  

"ژان پل بروارد" (Jean-Paul Brouard)، یکی از محققین این تحقیقات هنگامی که در حال حفر چاله‌ای در منطقه "رانچو لاگونا بلانکا" (Rancho Laguna Blanca) در سال ۲۰۱۴ بود به طور تصادفی با یک مورد از این گونه‌های جدید برخورد کرد.

او به همراه همکارانش "پل اسمیت" (Paul Smith) و "پیر کاچیالی" (Pier Cacciali) این کشف را در مجله‌ دسترسی آزاد "Zoosystematics and Evolution" توضیح داد و این گونه جدید را به افتخار "شاون آریل اسمیت فرناندز" (Shawn Ariel Smith Fernández) و "الا بتانی اتکینسون" (Ella Bethany Atkinson)، دو کودکی که همزمان با تاسیس سازمان "پارا لا تیرا" در سال ۲۰۰۸ متولد شدند، "فالوتریس شاونلا" (Phalotris shawnella) نامیدند.

آن‌ها الهام‌بخش بنیانگذاران این سازمان شدند تا برای حفاظت از حیات وحش پاراگوئه تلاش کنند، به این امید که برای فرزندانشان دنیای بهتری به ارث بگذارند.

مار "فالوتریس" جدید جذابیت خاصی دارد و با سر قرمزش در ترکیب با یقه زردرنگ، نوار جانبی سیاه و فلس های شکمی نارنجی با لکه های سیاه نامنظم از سایر گونه‌های سرده خود قابل تشخیص است. این مار، بومی جنگل‌های "سرادو" (Cerrado) در شرق پاراگوئه است.

نادر بودن شدید این گونه، نویسندگان را بر آن داشت تا با توجه به دسته‌بندی های حفاظتی اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) آن را به عنوان گونه‌ای "در خطر انقراض" در نظر بگیرند که به این معنی است که در صورت عدم اتخاذ تدابیر لازم برای حفاظت از آن، این گونه در معرض خطر انقراض قریب الوقوع قرار دارد.

این گونه را تنها می‌توان در مقصد گردشگری معروف "لاگونا بلانکا" یافت، منطقه‌ای که به عنوان مکانی مهم برای حفاظت از دوزیستان و خزندگان اعلام شده است.

نویسندگان این مقاله می‌گویند: کشف این گونه بار دی گر نیاز به حفاظت از محیط طبیعی در این منطقه از پاراگوئه را نشان می‌دهد. "لاگونا بلانکا" برای مدت ۵ سال به عنوان ذخیره‌گاه‌ طبیعی در نظر گرفته شده بود، اما در حال حاضر هیچ حفاظتی از آن نمی‌شود. حفظ این مکان باید به عنوان یک اولویت ملی در نظر گرفته شود.

انتهای پیام