به گزارش ایسنا به نقل از صبا پروفیل، کشش علاوه‌ بر آن که می‌تواند قطر و ضخامت داخلی و خارجی لوله را تغییر بدهد با عملیات سردکاری مقاومت و کیفیت سطح لوله را نیز بهبود می‌بخشد. کشش لوله با مندرل و قالب انجام می‌شود. به چهار روش گوناگون، با توجه به ویژگی‌های لوله و هدف کشش‌کاری می‌توان از مندرل و قالب برای کشش لوله استفاده کرد. با توجه به این که این تغییرات در شکل لوله، توسط مندرل و قالب ایجاد می‌شود این دو قطعه باید مقاومت بالایی داشته باشند به همین خاطر برای تولید آن‌ها از آهن آلیاژی و یا تنگستن کاربید استفاده می‌شود. در ادامه توضیح خواهیم داد انجام کشش به هر کدام یک از این چهار روش چه محاسن و معایبی دارد و برای چه هدفی مناسب تر است.

1- فروکشش لوله: در این نوع کشش تنها از قالب استفاده می‌شود و مندرل کاربردی ندارد به همین دلیل شاید بتوان گفت ساده‌ترین و البته ارزان‌ترین روش برای کشش لوله سبک و سنگین است. ابعاد خارجی لوله با عبور از قالب، متناسب با آن تغییر پیدا می‌کند اما تغییرات ابعاد داخلی و ضخامت را نمی‌توان خیلی کنترل کرد و بسته به ضخامت و ابعاد خارجی تغییراتی پیدا می‌کنند. اگر نسبت ضخامت اولیه به شعاع خارجی اولیه عددی کوچکتر از 0.33 باشد حین کشش ضخامت بیشتر می‌شود. در صورتی که این نسبت بزرگتر از 0.33 باشد کاهش ضخامت اتفاق می‌افتد و در صورت برابر بودن این نسبت با 0.33 باشد ضخامت تغییرات چشم‌گیری نخواهد داشت. بخش اول لوله برای آن که بتواند وارد دستگاه کشش بشود باید سرکوبی شده باشد. سرکوبی به دو شکل دستی و ماشینی انجام می‌شود. سرکوبی دستی باعث می‌شود چیزی در حدود 200 میلی متر از طول لوله دیگر قابل استفاده نباشد در صورتی که با سرکوبی ماشینی این مقدار به حداقل می‌رسد.

2- کشش با مندرل ثابت: در این روش، هم از قالب و هم از مندرل استفاده می‌شود. به بخش انتهایی مندرل دسته‌ای متصل می‌شود که توسط آن می‌توان جایگاه قرارگیری مندرل را تنظیم کرد. جابجایی مندرل باعث تغییر ضخامت و ابعاد داخلی می‌شود. استفاده از مندرل ثابت، قدیمی‌ترین روش برای کشش لوله است و با کیفیت‌ترین سطح را در مقایسه با سایر روش‌ها ایجاد می‌کند. در این نوع کشش ابعاد داخلی را اندازه‌ی مندرل و ابعاد خارجی را اندازه‌ی قالب تعیین می‌کند و سطح داخلی و خارجی به یک اندازه بهبود کیفیت خواهند داشت. اصطکاکی که بین لوله، مندرل و قالب ایجاد می‌شود باعث شده فشار کششی مورد نیاز در این روش بیشتر از روش فروکشش لوله باشد.

3- کشش با مندرل شناور: در این روش جایگاه مندرل درون لوله، دیگر با دسته‌ی متصل به آن تنظیم نمی‌شود بلکه برآیند نیروهای وارده بر آن جایگاه قرارگیری را تعیین می‌کند. اصطکاک به مندرل نیرویی به سمت داخل وارد می‌کند و نیروی خارجی وارد شده به آن به سمت بیرون است. در صورتی که نیروی اصطکاکی وارده تغییر کند و از بیرون هم کنترلی روی مندرل نباشد به داخل قالب کشیده خواهد شد. بدیهی است با قرارگیری مندرل درون قالب اصطکاک بیشتر شده و ضخامت کاهش پیدا می‌کند. معمولا از این نوع کشش برای لوله سبک و سنگین با طول زیاد استفاده می‌شود.

4- کشش با مندرل متحرک: در این روش مندرل استوانه‌ای شکل است و همراه لوله به درون قالب کشیده می‌شود. این نوع کشش در اکثر مواقع با هدف کاهش ضخامت انجام می‌شود. در بخش ورودی دستگاه که تغییر شکل اتفاق می‌افتد سرعت حرکت قطعه کاهش پیدا می‌کند در صورتی که در بخش پایانی مندرل و لوله با سرعتی برابر حرکت می‌کنند. اصطکاک بین لوله و مندرل و لوله و قالب در جهت عکس به قطعه نیرو وارد می‌کند درنتیجه برآیند نیروی آن‌ها برابر با صفر خواهد بود. لوله با طول کم و ابعاد کوچک گزینه‌های مناسبی برای این روش کشش هستند.

انتهای رپرتاژ آگهی