به گزارش ایسنا، المیادین در گزارشی به بررسی جایگاه آهنگ‌های تیتراژ سریال‌ها در موفقیت و ماندگار شدن سریال، پرداخته است.

در این گزارش می‌خوانیم: چند سال قبل وقتی سریال‌ها پخش می‌شد، خیابان‌ها خلوت بود و تمام اعضای خانواده در آن ساعت خاص دور تلویزیون جمع می شدند تا سریال محبوبشان را تماشا کنند. ترانه‌ی تیتراژ سریال‌های موفق، ترانه‌هایی مشهور می‌شد که مردم در کوچه و خیابان می‌خواندند و سریال را هم با همان ترانه‌ به یاد می‌آوردند. به طوری که اگر الان بعد از گذشت چندین سال همان آهنگ‌های تیتراژ معروف را بشنوند نام سریال و بازیگرانش را خیلی زود به خاطر می آورند.

سریال‌های تلویزیونی از همان ابتدای ظهور، با تیتراژهایی که حاوی یک آهنگ و اسامی هنرمندان و عوامل سریال بود، همراه بودند. آنچه آهنگ و ترانه تیتراژ سریال را از یک تک آهنگ معمولی متمایز می‌ساخت، این بود که تیتراژ سریال حتما باید نمادی از خود سریال می‌بود و مخاطب  با گوش دادن به آن محتوای سریال را به یاد می‌آورد.

سوال اینجاست که آیا محدود بودن مخاطب به تلویزیون و آن هم فقط با چند سریال خاص، سبب ماندگاری آن سریال ها و تیتراژها شده یا حقیقتا چیزی در آن‌ها وجود داشته که از سریال‌ها و آهنگ‌های تیتراژ امروزی متمایزشان می‌کند؟

یک موسیقیدان عرب زبان معتقد است که آهنگسازان و خواننده‌هایی که برای سریال‌های قدیمی آهنگ تیتراژ و متن می‌ساختند، با درایت و شور و شوق خاصی این کار را انجام می‌دادند. آنان آهنگ و ترانه‌ای می‌ساختند که آنچه سریال بنا داشت در ۴۰ یا ۵۰ قسمت منتقل کند را به کلی در خود داشته باشد و حس و حال سریال را به درستی به بینننده منتقل کند.

او سپس به یک سریال موفق عربی اشاره می‌کند که تیتراژ ماندگاری داشته و تعریف می‌کند که وقتی برای شاعر ترانه تیتراژ سریال، خلاصه فیلمنامه را تعریف کرده، شاعر که نابینا هم بوده گفته این کافی نیست و از اوخواسته تمام فیلمنامه را با جزئیات برایش بخواند؛ پس از آن بوده که شاعر، ترانه آن تیتراژ ماندگار را خلق کرده است.

یک منتقد موسیقی هم معتقد است: فرق میان تیراژهای قدیمی با جدید مانند فرق میان یک محصول دست ساز با یک محصول کاملا صنعتی است.

او می‌گوید در گذشته آهنگسازان و ترانه نویسان اطلاعات کاملی از سریال و فیلمنامه داشتند و این باعث می‌شد تا آهنگ تیتراژی که می‌ساختند، با متن سریال هماهنگی زیبایی داشته باشد. اما در نهایت موفقیت سریال بود که می‌توانست آن تیتراژ زیبا را مشهور و محبوب کند.

او تصریح کرده است: آثار موفق گذشته در دوره‌ای خلق شدند که هویت فرهنگی واضح تر و پررنگ تر بود اما حالا ما با یک بی هویتی و هرج و مرج فرهنگی در تمام دنیا مواجهیم؛  در حال حاضر ما با حجم بزرگی از تماشاگران و انواع و اقسام آهنگ‌ها و خواننده‌هایی که یکی پس از دیگری به منصه ظهور می‌رسند، روبه رو شده‌ایم.

انتهای پیام