به نقل از تک اکسپلوریست، شبیهسازی جدید نظریه متفاوتی را مطرح میکند؛ ماه ممکن است بلافاصله در عرض چند ساعت، زمانی که مواد زمین و سیاره تیا پس از برخورد مستقیم به مدار پرتاب شد، شکل گرفته باشد.
جاکوب کگریس، محقق فوق دکتری در مرکز تحقیقات ایمز ناسا، گفت: این موضوع طیف جدیدی از مکانهای آغاز احتمالی برای تکامل ماه را بررسی میکند. ما در حالی این پروژه را شروع کردیم که نمیدانستیم به طور دقیق نتایج این شبیهسازیهای با وضوح بالا چه خواهد بود.
شبیهسازیهای به کار گرفته شده در این تحقیق از جمله دقیقترین شبیهسازیها در نوع خود است و در بالاترین وضوح از هر شبیهسازی انجام شده برای بررسی شکلگیری ماه یا دیگر اجرام غولپیکر عمل میکند. دسترسی به قدرت محاسباتی بیشتر به محققان این امکان را میدهد تا رفتارهای جدیدی را مشاهده کنند که مطالعات قبلی فاقد این ویژگی بود.
احتمال کمی وجود دارد در سناریوهای قبلی که سیاره تیا در مدار منفجر شده و تنها با مقدار کمی از مواد زمینی مخلوط شده است، چنین تشابهات زیادی را مشاهده کنیم؛ مگر اینکه تیا به همین ترتیب از نظر ایزوتوپی مشابه زمین باشد که اتفاقی غیرعادی است. طبق این فرضیه، ماه بیشتر از مواد زمین تشکیل شده و میتواند توضیح دهد که چرا لایههای بیرونی آن با زمین قابل مقایسه است.
نظریههای دیگری برای توضیح این شباهتها پیشنهاد شدهاند مانند مدل سینستیا که بر اساس آن ماه درون یک توده دوناتی شکل از سنگ تبخیری در حال چرخش و در نتیجه برخورد با زمین تشکیل میشود.
یکی دیگر از نظریههای جذابتر برای شکلگیری ماه این نظریه است که احتمالا ماه در مداری وسیع با فضای داخلی غیر مذاب قرار داشته است؛ این نظریه ویژگیهایی مانند مدار کجشده ماه و پوسته نازک آن را توضیح میدهد.
تجزیه و تحلیل نمونههای ماه که توسط ماموریتهای آتی آرتمیس ناسا برای بررسی به زمین به زودی خواهد آورد، به ما کمک میکند مشخص کنیم کدامیک از این احتمالات صحیح است.
دانشمندان میتوانند چگونگی مطابقت دادههای دنیای واقعی با این سناریوهای شبیهسازی و نحوه تغییرات ماه در طول تاریخ میلیاردها سال را ارزیابی کنند زیرا آنان به نمونههایی از مناطق دیگر ماه دسترسی پیدا خواهند کرد.
وینسنت اکه، محقق دانشگاه دورام انگلستان و یکی از محققان این تحقیق، گفت: هرچه بیشتر در مورد چگونگی پیدایش ماه بیاموزیم، بیشتر به تکامل زمین خودمان پی میبریم؛ تاریخچه این ۲ در هم تنیده شده و میتواند در داستان شکلگیری سیارات دیگر که توسط برخوردهای مشابه یا بسیار متفاوت تغییر کردهاند، منعکس شود.
این تحقیق حاصل تلاش مشترک بین مرکز تحقیقات ایمز آمریکا و دانشگاه دورام انگلستان است که توسط گروه تحقیقاتی تاثیر غول سیارهای موسسه محاسباتی کیهان شناسی حمایت میشود.
انتهای پیام
نظرات