دکتر فاطمه محروق در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به هسته‌ای بودن همسایه جنوب شرقی ایران و با بیان اینکه پاکستان هسته‌ای خطری بالفعل برای ایران در پی نخواهد داشت، اظهار کرد: ایران و پاکستان هیچگاه باهم تنشی جدی نداشتند و توانسته‌اند روابط خود را مدیریت کنند. تنها هدف بازدارندگی پاکستان به هند معطوف است. بنابراین از این حیث یک پاکستان هسته‌ای برای ایران خطرآفرین نیست.
وی با اشاره به همکاری‌های هسته‌ای پاکستان و چین، افزود: همیشه در همکاری هسته‌ای چین و پاکستان عربستان به عنوان کشور ثالث ذی‌نفع وجود داشته است. از سال ۱۹۸۵ که عربستان به دنبال موشک‌های بالستیک میانبرد بود و آمریکا امکان دستیابی این کشور به این موشک‌ها را نمی‌داد، خود پاکستان به عربستان پیشنهاد داد که از چین برای دستیابی به این سلاح‌ها کمک بگیرد.
این تحلیلگر مسائل بین‌الملل با اشاره به اینکه پاکستان به کمک چین به محافظ هسته‌ای عربستان تبدیل شده است، عنوان کرد: در این راستا عربستان بابت دستیابی پاکستان به سلاح‌های هسته‌ای اعلام حمایت کرده زیرا عربستان از سوی ایران احساس تهدید می‌کرد و با پاکستان قرار گذاشته بود چنانچه شرایط امنیتی منطقه اقتضا کند و تنشی بین ایران و عربستان صورت بگیرد، کلاهک‌های پاکستان در اختیار عربستان قرار گرفته شود.
عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه فردوسی ادامه داد: انتقال موشک و کلاهک‌ها تنها بخشی از همکاری و حمایت‌های پاکستان نسبت به عربستان است. پس این نکته که سطح همکاری آنها تا چه حد گسترش پیدا کند پیامد امنیتی غیرمستقیم پاکستان هسته‌ای برای ایران خواهد بود.
محروق با اشاره به سیاست دوگانه پاکستان مبنی بر همکاری با ایران و همسویی با غرب، در خصوص معنای ایران هسته‌ای برای پاکستان گفت: ایران هسته‌ای برای پاکستان یک فرصت است، زیرا دو طرف می‌توانند در صنایع پزشکی، حوزه برق و … همکاری داشته باشند، اما خلاف این واقعیت در رسانه غرب و نخبگان پاکستانی، مردم پاکستان طالب ایران هسته ای نیستند. پاکستان با وجود اینکه عضو NPT نیست، همکاری خود را به عنوان دارنده سلاح هسته‌ای برای جلوگیری از اشاعه سلاح هسته‌ای اعلام می‌کند.
وی با اشاره به پیشنهاد غرب برای برچیدن تاسیسات هسته‌ای ایران و انتقال آن به پاکستان، تصریح کرد: پذیرش برچیده شدن تاسیسات ایران و اجازه آمریکا به پاکستان برای تداوم خط لوله گاز صلح بین ایران و پاکستان، یک خطاست زیرا ایران اهرم چانه‌زنی خود را از دست می‌دهد؛ چراکه هیچ تضمین امنیتی برای ایران وجود ندارد پس این پیشنهاد به ضرر ایران و به نفع غرب است.
این تحلیلگر مسائل بین الملل در خصوص موضع پاکستان در قبال تحریم‌ها و فشارهای بین‌المللی علیه ایران عنوان کرد: پاکستان همیشه مواضع دوگانه‌ای دنبال می‌کند. این کشور در روابطش با غرب محتاطانه برخورد می‌کند و از طرفی همیشه از حق برنامه صلح آمیز هسته‌ای ایران حمایت خود را اعلام می‌کند. اما از طرف دیگر همراه با غرب برای گسترش سلاح و برنامه هسته‌ای علیه ایران اعلام موضع می‌کند.
محروق در خصوص زمینه همکاری‌های هسته‌ای بین ایران و پاکستان اظهار کرد: همیشه پتانسیل همکاری بین این دو کشور برای تولید برق و انرژی وجود دارد، اما اطلاعات کاملی برای انواع همکاری‌های طبقه‌بندی شده بین پاکستان و ایران در دست نیست. از سوی دیگر احتمال محدودسازی همکاری دو کشور توسط غرب وجود دارد.
وی با بیان این نکته که با وجود احتمال محدودسازی غرب با گزینه چین مواجهیم، گفت: درواقع ما در صنعت هسته‌ای وابسته به پاکستان نیستیم و اگر پاکستان تحت فشارهای غرب با ایران همکاری نکند، ایران خود به سطح مناسبی از توانمندی رسیده که دیگر نیازی به همکاری با پاکستان نداشته باشد.
انتهای پیام
نظرات