به گزارش ایسنا، جعفر طهماسبی از رزمندگان لشکر ۱۰ سیدالهشدا(ع) در توضیح تصویری از دورانهشت سال دفاع مقدس روایت می‌کند:  روزهای آخر آبانماه سال ۶۵ مصادف با ایام ولادت  حضرت ختمی مرتبت و امام صادق علیهم السلام بود. یکی دو ماه بود که عملیات نرفته بودیم و گردان نیروی جدید گرفته بود و مشغول آموزش بودند.

بخشی از  بچه‌های تخریب در منطقه عملیات «کربلای۲» در پیرانشهر و یک تعداد هم مشغول مین گذاری در  جزیره مجنون مقابل خط پدافندی لشگرسیدالشهداء(ع) بودند. چون مقدمات عملیات بعدی در حال انجام بود بخشی از بچه‌های تخریب هم کنار  رودخانه دز  در حال تمرین غواصی و آموزش‌های آبی و خاکی بودند.

*سالروز اجرای عملیات «کربلای ۲»

*کتابشناسی عملیات «کربلای۵»

شب ولادت پیامبر و امام صادق علیهم السلام فرصتی شد تا اکثر نیروهای تخریب در  حسینیه الوارثین جمع شوند. جشن با شکوهی به پا شد. آنجا هم بگو مگو بود که بچه‌ها حین سرود خوندن کف بزنند یا نزنند. من که در این برنامه می‌خوندم اصراری بر کف زدن نداشتم و  شهید زینال حسینی هم که فرمانده ما بود اعتراضی به کف زدن بچه‌ها نداشت.

در حین سرود خوندن بعضی‌ها دو انگشتی کف می‌زدند و زیر چشمی به هم نگاه می‌کردند تا اینکه  محمد مرادی جلسه را دست گرفت. ابتدا یک آه کشید تا همه توجه‌ها را به خودش جلب کنه و بعد دست‌هایش را بالا آورد و شروع کرد به کف زدن و یک عده  هم همراهی کردند و جلسه را از دست ما گرفت. آن شب بچه‌ها خیلی شادی کردند.

 محمد مرادی در ۱۹ دیماه سال ۱۳۶۵و در  عملیات «کربلای ۵» به عنوان  تخریبچی به  گردان امام سجاد(ع) مأمور شد و در نبرد نزدیک با دشمن بعثی در داخل  «۵ ضلعی» به شهادت رسید.

انتها پیام