به نقل از ارث، دانمارکی‌ها سالانه نزدیک به یک میلیون تن زباله را از باغ‌های خود به انبارهای بازیافت می‌فرستند و این زباله‌ بیشتر از برگ و شاخه تشکیل شده و همه آن‌ها توسط سیستم‌های مدیریت زباله شهری طبقه‌بندی و پردازش می‌شوند. بزرگترین شاخه‌ها و تنه‌ها برای انرژی زیستی سوزانده می‌شود؛ در حالی که شاخه های کوچک، برگ‌ها و علف کمپوست می‌شود.

بر اساس یک مدل‌سازی ساده باقی گذاشتن این زباله‌ها برای تجزیه در باغ‌های ما نشان‌دهنده فرصتی برای ذخیره مقادیر زیادی کربن است؛ نه اینکه در هنگام سوزاندن زباله آن را به عنوان دی‌اکسید کربن به اتمسفر بازگردانیم.

هنگامی که زباله‌های باغ سوزانده می‌شود یا توسط طرح‌های زباله شهری کمپوست می‌شود، دی‌اکسید کربن خیلی سریع به جو بازمی‌گردد. با نگهداری این نوع زباله در باغ، فرآیند تجزیه به میزان قابل‌ توجهی کندتر می‌شود و گاهی چندین سال طول می‌کشد.

اگر همه افراد یاد بگیرند که چگونه شاخه‌ها و برگ‌های باغ خود را مدیریت کنند، محاسبات نشان می‌دهد که می‌توانیم سالانه حدود ۶۰۰ هزار تن دی‌اکسید کربن ذخیره کنیم.

برگ‌ها به تغذیه باغ کمک می‌کند زیرا کل اکوسیستم تجزیه‌کننده‌ها را تغذیه می‌کند. از قارچ‌ها باکتری‌ها و موجودات ریز و نامرئی خاک گرفته تا کرم‌های خاکی که کمک می‌کند تا مواد مغذی در خاک آزاد شود.

از آنجایی که میکروارگانیسم‌ها، کرم‌ها و سایر تجزیه‌کننده‌ها از برگ‌ها برای غذا استفاده می‌کنند، زیست‌توده را به انرژی تبدیل و دی‌اکسید کربن را به آرامی آزاد می‌کند.

برخلاف انتشار سریع ناشی از سوختن چندین سال طول می‌کشد دی‌اکسید کربن در اتمسفر آزاد شود. بخشی از برگ‌های جویده شده نیز به گیاخاک هوموس خاک تبدیل می‌شود که خاک را غنی می‌کند و برای سلامت گیاه مهم است.

انتهای پیام