به گزارش ایسنا، الیاس نادران نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی صبح یکشنبه (۱۱ دی ۱۴۰۱) در تذکری به رئیس‌ مجلس گفت: استعفایم را تقدیم هیات رئیسه کرده‌ام؛ تقاضا دارم که آن را قرائت کنید. طبق آیین‌نامه داخلی مجلس، هیات رئیسه باید تقاضای استعفاء را قرائت کند و اجازه تفسیر ندارد.

هنوز دلیل استعفای ناردان از نمایندگی مجلس مشخص نیست. وی به سوال خبرنگار ایسنا درباره علت استعفایش پاسخ نداد و تنها به این جمله کفایت کرد که دلیل را در زمان نطق خود بیان می‌کند؛ ظاهرا اشاره او به زمانی است که در یکی از جلسات علنی مجلس و بعد از اعلام وصول استعفایش به او داده می‌شود تا درباره دلایل استعفاء به نمایندگان توضیح داده و از مجلس رای بگیرد.

البته شنیده‌ها از برخی نمایندگان مجلس حاکی از این است که نادران در انتقاد از عملکرد هیات رئیسه مجلس استعفاء کرده و موضوعی درباره حضور او در دولت مطرح نیست.

پیش از نادران، ابراهیم عزیزی نماینده مردم کرمانشاه برای حضور در دولت از نمایندگی کناره‌گیری کرده بود. چهارشنبه ۲۳ آذر علی نیکزاد نایب رئیس مجلس در جلسه علنی پارلمان با اشاره به درخواست استعفای ابراهیم عزیزی نماینده کرمانشاه گفت: «آقای ابراهیم عزیزی نماینده کرمانشاه با سابقه حضور در مجلس، شورای نگهبان و دولت و فرزند شهید است. دولت رایزنی‌های زیادی با او کرده و به یک توافق با رئیس جمهور رسیده است. ایشان استعفای خود از مجلس را علی‌رغم میل باطنی‌شان تقدیم کرده است.»

در متن استعفای عزیزی هم آمده بود: «احتراما با توجه به نظر رئیس جمهور مبنی بر خدمت در دولت، به همین دلیل استعفاء از نمایندگی مجلس شورای اسلامی تقدیم می‌گردد.»

هرچند استعفای عزیزی پس از چند روز منتفی شد و وی عنوان کرد که به درخواست نمایندگان مجلس و مردم حوزه انتخابیه خود، از کناره‌گیری از مجلس و حضور در دولت منصرف شده است.

در شهریور ۱۴۰۰ هم ۴ نماینده مجلس برای حضور در دولت و شهرداری از سمت خود کناره‌گیری کردند. سید احسان خاندوزی نماینده مردم تهران برای وزارت امور اقتصادی و دارایی و سید جواد ساداتی‌نژاد نماینده مردم کاشان و آران و بیدگل برای وزارت جهاد کشاورزی، بهارستان را ترک کردند و راهی پاستور شدند. همچنین سید احسان قاضی‌زاده هاشمی نماینده مردم مشهد و کلات که آن زمان نایب‌رئیس مجلس بود برای رسایت بنیاد شهید و امور ایثارگران، مجلس را ترک کرد و علیرضا زاکانی نماینده مردم قم و رئیس وقت مرکز پژوهش‌های مجلس برای در دست گرفتن کلید شهرداری پایتخت از بهارستان به بهشت نقل مکان کرد.

این کناره‌گیری‌ها در حالی اتفاق افتاده است که رهبر انقلاب در ۶ خرداد ۱۴۰۰ و در دیدار مجازی با نمایندگان مجلس یازدهم عنوان کردند: «یکی از آسیب‌ها این است که نماینده از اوّلی که وارد مجلس می‌شود، نقشه رسیدن به فلان پستِ مثلاً اجرایی را در سر خودش بپروراند -که وزیر بشود، مدیر بشود، فلان [مسئول] بشود- نه، این وظیفه‌ی نمایندگی بسیار مهم است. اگر انسان برای خدا کار بکند و درست کار بکند، از وظایف اجرایی اهمّیّتش بیشتر است، یا لااقل در مواردی به قدر آنها اهمّیّت دارد. این جور نباشد که ما تا وارد مجلس شدیم، به فکر بیفتیم که خب حالا چه کار کنیم که مثلاً در مرحله‌ی بعد یا در فلان دولت به فلان پست [برسیم]؛ اینها آسیب‌ها است، مجلس از این قبیل آسیب‌ها دارد.»

حال این سوال پیش می‌آید که چرا وقتی نمایندگان قرار است به هر دلیلی از سمت نمایندگی خود کناره‌گیری کنند وارد رقابت انتخاباتی مجلس شده و به مردم حوزه‌های انتخابیه خود وعده‌های مختلفی می‌دهند؟ شاید بهتر باشد که سیاستمداران یا وارد مجلس نشوند یا اگر به عنوان وکیل مردم در پارلمان انتخاب شدند بدون توجه به اتفاقات مختلف و احیانا گرفتن پست در دولت یا سایر نهادها، تا پایان چهار سال به وظیفه نمایندگی خود عمل کنند.

هرچند باید منتظر ماند و دید که دلیل استعفای اخیر نادران از نمایندگی مجلس چه بوده است اما شاید هیچ دلیلی بالاتر از خدمت به مردم حوزه‌های انتخابیه برای ماندن در مجلس و ایفای وظیفه نمایندگی قانع‌کننده‌تر نباشد. نمایندگان مجلس اگر اعتراضی به عملکرد دولت یا هیات رئیسه مجلس دارند، با توجه به اختیارات قانونی خود می‌توانند در همان صندلی‌های بهارستان هم پیگیر مطالبات و مشکلات مردم باشند و خالی کردن صندلی نمایندگی که می‌توانست سهم شخص دیگری باشد، کار چندان درستی به نظر نمی‌رسد.

انتهای پیام