نوذر شفیعی در گفت‌وگو با ایسنا در تحلیل خود از سفر رئیس‌جمهور ازبکستان به ایران اظهار داشت: مساله ما با آسیای مرکزی به طور کلی این بود، به جای اینکه از دریچه فرهنگ وارد شویم، از دریچه سیاست وارد شدیم. اساسا نظامات سیاسی ما و آسیای مرکزی متفاوت هستند یعنی ما یک حکومت اسلام گرا هستیم، حال این که در آسیای مرکزی به شدت از اسلام گرایی پرهیز داشته و در تضاد بودند لذا رویکرد سیاست خارجی ما با آسیای مرکزی را قبول نداشتند و آن را نوعی تهدید قلمداد می‌کردند. 

وی تصریح کرد: دو عامل موجب تشدید تحولات در روابط بود؛ یکی نفوذ عربستان از منظر مذهبی و دیگری ترکیه از منظر قومی، شاید تجدید برقراری روابط ما با عربستان خیلی بر روی نوع روابط ما با ازبکستان تاثیر نداشته باشد، اما ازبکستان کیفیت رابطه ما با عربستان را تعادل در سیاست خارجی ایران می‌داند.

این استاد دانشگاه افزود: در واقع برداشتی که از ایران با عنوان مداخله در امور داخلی دیگران داشتند، اصلاح شده و موضوعیت ندارد و نظرشان تغییر رویکرد در سیاست خارجی ایران است. 

شفیعی همچنین بیان کرد: در نتیجه با توجه به تحولات اخیر در منطقه برداشت ازبک‌ها این است، ایران روابطش را با جهان گسترش می‌دهد و ما هم بخشی از جهان خارج هستیم و باید در بهبود روابط پیش قدم باشیم لذا این مساله آن ها را تشویق کرده با ما وارد تعامل شوند.

این کارشناس مسائل سیاسی درباره نقش ازبکستان در عضویت ایران در شانگهای نیز گفت: ورود ایران به شانگهای نیازمند نظر مثبت همه کشورها و اجماع اعضا است. بنابراین اگر چه موافقت ازبکستان با عضویت ما در نوع خودش مهم است اما در عین حال گفت‌وگوهایی که در حاشیه شکل گرفت نیز درجای خودش مهم بود.

وی در پایان گفت: سفر رئیس‌جمهور ازبکستان به ایران و گفت‌وگوهای انجام شده امری دو جانبه است و می‌توان امیدوار بود سطح روابط دو کشور گسترش یابد. 

انتهای پیام